21 juli 2013,
Oversteken en dan zien wij ze vliegen.
Dit keer geen super camping.
Vanochtend heel vroegen vertrokken er al mensen met hun campers en dezen
maakten veel lawaai. Trouwens meer last van de vertrekkende auto’s dan van de
campers. Die laten ze vaak wel staan. Het is zondag en ze gaan op stap, naar
zee, te vissen of ergens anders heen. Vervelend maar het is niet anders. De zon
blijft weg, en het is wat nevelig maar het is droog. We konden gisteren niet
meer inchecken dus moeten we nu nog een paar dingen regelen. Betalen kunnen we
vanochtend vanaf 10.00 uur. Dat is ons te laat, we willen vroeg weg. Ook geen
probleem formulier invullen, met credit card gegevens, of het verschuldigde
bedrag in een envelop in de dropbox doen. Prettig geregeld. Zoals we gisteren
al schreven wanen we ons op een busstation. Allemaal super grote campers op een
rijtje alleen de bestemming is verschillend. Mooi op tijd weg richting
Kingston. Daar pakken we de ferry naar Edmonds, een voorstad van Seattle. Het
is heel rustig op de weg. Na een dik half uur rijden we Kingston binnen en
parkeren de camper om alles rustig te verkennen. Trouwens je mag nergens
parkeren, overal een parkeerverbod. Dit doen ze om overlast van auto’s die met
de ferry mee willen te voorkomen. Er zijn ook slimmeriken die da auto dan laten
staan en te voet op de ferry gaan. Veel goedkoper. Dus maar in de buurt va de
camper blijven. De auto’s die met de boot mee willen staan al op de
parkeerplaats van de ferry te wachten.
Je kan ook via Bainbridge
Island en Bremerton met de ferry naar de overkant. Via deze twee plaatsen kom
je in het centrum van Seattle. Dat moet heel mooi zijn. Als je Seattle nadert
zie je de skyline van de stad en dat moet prachtig zijn om te zien. De ferry
van Kingston legt aan bij Edmonds. Dat ligt een heel eind boven Seattle down town.
We willen vandaag naar de Boeing fabriek en dat is in Everett, nog verder
omhoog. Wat vandaag betreft hebben we goed gegokt. Het is vandaag zo nevelig
dat we de skyline van Seattle helemaal niet gezien hadden.
Na de kat even uit de boom te
hebben gekeken besluiten we deze boot ook maar te pakken. Credit card, bonnetje
en hup aan boord. Duur tochtje. We komen net boven een ander lengte tarief uit
waardoor het duurder is. Niets aan te doen. Lang hoeven we niet te wachten, wij
mogen ook aan boord. De bloeddruk en hartslag gaat omhoog. Beetje manoeuvreren
en uitkijken dat je met de bovenkant en spiegels nergens tegen aan komt. Gaat allemaal
net goed. De mannen die aanwijzing moeten geven letten even niet op. Met de
bovenkant van de camper zaten we bijna tegen een balustrade.
Gelukkig zag ik iemand kijken waardoor ik net op tijd in de gaten kregen dat ik iets verder van de kant af moest. Vond het toch wel spannend. We staan bijna helemaal achteraan. De camper goed op de handrem. Op het achterdek is alleen maar een netje en dat houdt de camper niet tegen als die aan de rol gaat. Er kunnen veel auto’s op deze veerboot. 2 rijen links en daarbovenop ook 2 dan 4 rijen in het midden en dan weer 2 rijen rechts en daar boven ook weer 2. Als we varen mag je in de auto blijven maar ook over de veerboot lopen. Wij kijken even op de boeg en wanen ons op de Titanic maar dan in rustig vaarwater. De boot heeft een indiaanse naam, Wenatchee. Het komt uit het Sahaptin en betekend "river which comes from canyons" or "robe of the rainbow".
Zoals wij bussen en treinen
hebben die heen en weer gaan tussen de stations hebben ze hier de veerboten. Ze
pendelen constant heen en weer. Van de andere kant, uit Edmonds, komt een ferry
ons tegemoet. Deze gaat naar Kingston waar wij net vandaan komen.
Na een half uur leggen we aan
in Edmonds. Bijna als laatste aan boord dan ook als bijna laatste van boord. Niet
erg want dan zitten er ook geen auto’s achter je. We moeten even uitzoeken
welke kant we uit moeten. Eerst maar richting Vancouver (Canada) en we zullen
straks wel borden van Everett zien. Eerst de Interstate 5 en dan de Boeing
Freeway. We waren al grote wegen gewend maar op een gegeven moment rijden we op
een weg met 8 banen naast elkaar. Wij blij dat het zondag is en dus een stuk
rustiger dan door de week.
Het is ongeveer een half uur rijden. Via internet is de Boeing tour al gereserveerd en die begint om 14.00 uur dus we hebben alle tijd. Over de 526 rijden we op een gegeven moment langs de assemblage hal van de Boeing fabriek. Op de grote deuren, waarachter de vliegtuigen worden gebouwd, staan prachtige reusachtige afbeeldingen.
Het is ongeveer een half uur rijden. Via internet is de Boeing tour al gereserveerd en die begint om 14.00 uur dus we hebben alle tijd. Over de 526 rijden we op een gegeven moment langs de assemblage hal van de Boeing fabriek. Op de grote deuren, waarachter de vliegtuigen worden gebouwd, staan prachtige reusachtige afbeeldingen.
Niet veel later zien we de
afslag naar Future of Flight.
De camper op het parkeerterrein en dan eerst koffie. Dat is het voordeel van een camper. Je hebt alles bij de hand en uitzicht op alles. In de verte staan allemaal nieuwe vliegtuigen klaar om afgeleverd te worden. Er staat er ook een met op de staart het embleem van Arke Fly. Die kunnen wij wel over brengen, we moeten toch over een paar dagen terug naar Amsterdam. Scheelt een paar piloten. Er staan ook een paar hele vreemde vliegtuigen, twee Dreamlifters. Het lijkt wel of heeft de ontwerper een slokje opgehad. Smalle kop (cockpit) en een heel dik lijf. Hoe kan dat ding ooit vliegen?
Even later gaat dit vreemde toestel naar de startbaan. Het heeft hele korte stompe vleugels en we denken dat er alleen getest wordt. Tot onze verbazing gaat dit lompe ding steeds harder en stijgt het op. En het vliegt ook nog, hoe is het mogelijk dat zoiets kan vliegen. Veel mensen staan even te kijken, ook vliegtuigspotters. Na ons bakje gaan we in het visitor center, Future of Flight onze tickets ophalen. Het is een soort Aviodrome.
The Future of Flight Aviation Center is een luchtvaart museum en een educatief centrum gelegen aan de noordwest hoek van Paine Field in Everett. Het is het startpunt voor de Boeing Tour, een rondleiding door een deel van Boeing productiefaciliteit waar de modellen 747, 767, 777 en 787 worden gebouwd. Het is ook de thuisbasis van het Future of Flight Foundation, een non-profit organisatie die de collectie van het museum bezit en die zich bezig houdt met het wereldwijde onderwijs outreach.
Na de ingebruikname van de nieuwe assemblage hallen voor de 747 begon medio 1967 de onofficiële tours. Aan het einde van het jaar hadden 13.000 bezoekers de nieuwe 747 productiefaciliteit bezocht. In reactie op de aanhoudende vraag werd in 1968 het Boeing Tour Center opgericht. Tijdens het eerste jaar kwamen er al 39.401 bezoekers. Zelfs tijdens de economische neergang van de jaren 1970 was het Boeing Tour Center nog steeds een populaire toeristische bestemming. Tussen 1972 en 1980 steeg het aantal jaarlijkse bezoekers van 25.178 tot 62.191 bezoekers.
In de vroege jaren 1980 werd duidelijk dat het tijdelijke gebouw te klein was voor het groeiende aantal bezoekers naar de Everett fabriek. Een permanent tour centrum gebouw werd in 1984 geopend. Dit centrum, met theater waar 100 personen in kunnen en een lobby met Boeing historische displays, werd gebruikt tot 2005 tot het huidige Future of Flight Aviation Center, in gebruik werd genomen. De voormalige Boeing Tour Center bevond zich in het verleden naast de fabriek en heeft nu een andere bestemming gekregen.
Material buiding Boeing airplane |
In het najaar van 2005, werd de bouw van de Toekomst of Flight Aviation Center & Boeing Tour gebouw voltooid. The Future of Flight Aviation Center & Boeing Tour is het resultaat van een samenwerking tussen The Boeing Company, Future of Flight Foundation, Snohomish County en Openbare voorzieningen District en Snohomish County Airport. In 2005 startte men met het $ 23 - miljoen dollar kostende project. The Future of Flight Foundation is een non-profit organisatie. De Stichting werkt met het Centrum en is eigenaar van de collectie. De missie van de stichting is "om te onderwijzen, te vermaken, te betrekken en te inspireren bij onze wereldwijde gemeenschap van innovatie". Vanuit The Future of Flight Aviation Center wordt ook de Boeing Tour geregeld. De Boeing Tour omvat een bezoek aan de Boeing Everett Factory, waar de gasten vliegtuigen kunnen bekijken in alle stadia van de bouw en test stadia. Het museum bestaat uit een 28.000 vierkante voet ( 2.600 m2 ) galerij met statische en interactieve tentoonstellingen en displays, evenals een theater met 240 zitplaatsen, cafes en winkels. De Boeing Store is gelegen aan het begin van de tour. Het is een winkel met artikelen die betrekking hebben op de Boeing Company. Er is een aparte Future of Flight winkel ernaast. Daar verkopen ze de veel meer traditionele Pacific Northwest winkel items, waaronder levensmiddelen. Het centrum bevat ook een klein cafetaria in de lobby .
Daar is ook te zien hoe de
vliegtuigen worden gemaakt. Er staan motoren, de nieuwe kunststof romp van de
787, vliegsimulatie en andere zaken van Boeing. Zo is er een vergelijking te
zien tussen de romp van de Boeing 707 en die van een Boeing 787. De romp van de
707 bestaat voor het grootste gedeelte uit kunststof. Verder video’s,
presentaties en illustraties van de geschiedenis van de passagier ervaring in
Boeing vliegtuigen van de 707 naar de 787. Een echte 727 cockpit waarin de
bezoekers aan schakelaars en bedieningsapparatuur kunnen zitten en zgn.
bedienen. Zelf neem ook even plaats, even oefenen voor als we terug gaan. Mocht
de piloot ziek zijn dan kan ik hem wel vervangen. Valt best mee, ‘t lijkt veel
moeilijker dan het is, als je weet waar bepaalde
knopjes voor zijn, stelt het
“niets’ voor. Was een perfecte vlucht, hm……..!
Aan het plafond hangen verschillende
kleinere vliegtuigen. Verder staan er displays van componenten van straalvliegtuigen,
met inbegrip van motoren, landingsgestel, en delen van de staart en de romp van
verschillende fabrikanten. Een van de motoren hebben ze half opengewerkt en zo kun
je zien hoe het er van binnen uit ziet en werkt. Met kleuren laten ze zien wat
er met de kerosine gebeurt, hoe dus een verbrandingsmotor werkt. Mooi om te
zien. Als je “echt” wilt vliegen dan kun je, tegen betaling, in een X - 15
flight simulator. Ook is er informatie over de geschiedenis van
straalvliegtuigen en de luchtvaartmaatschappijen die ze hebben gebruikt.
Aan het plafond hangen
vlaggen van de landen waar Boeing vliegtuigen aan geleverd heeft en dat zijn er
heel wat. Op de grond is een plattegrond van het hele complex, de productie
hallen, test faciliteiten, ontwerp ruimtes etc. Ook staat de route er van de
Boeing Tour er op. Zou hebben we een idee waar we straks allemaal langs gaan.
Het museum is niet echt spectaculair .Wij hadden van Boeing meer verwacht maar
misschien willen we ook wel teveel of waren onze verwachting te hoog gespannen.
Boeing of officieel The Boeing Company is een
Amerikaans lucht- en ruimtevaartbedrijf.
Het hoofdkantoor is gevestigd in Chicago in de Boeing International
Headquarters. Boeing is wereldwijd de grootste producent van vliegtuigen naar
omzet en de tweede als het gaat om het aantal afgeleverde toestellen. Boeing is
ook de op een na grootste producent van militaire producten zoals gevechtsvliegtuigen
en raketsystemen. Ook hebben ze een periode vleugelboten en monorails
geproduceerd maar dat was niet echt een succes. Ook hielden en houden zij zich
bezig met het Apollo project, International Space Sation maar ook met de Space
Shuttle. Het is dus een veelzijdig bedrijf. Door de jaren heen hebben ze een
groot aantal soorten passagiersvliegtuigen geproduceerd, daarbij zitten enkel
toppers. Boeing is 15 juli 1916 opgericht
in Seattle, Washington door William Edward Boeing en was toen bekend als de
"Pacific Aero Product Co.". Op 9 mei 1917 werd het bedrijf omgedoopt
tot "Boeing Airplane Company". William Boeing had gestudeerd aan de Yale University en
werkte eerst in de houtverwerkingsindustrie waar hij een hoop geld verdiende en
ervaring opdeed met houten constructies. Deze kennis bleek van onschatbare
waarde bij het ontwerpen en bouwen van zijn eerste vliegtuigen.
Boeing 247 |
Boeing 314 Clipper |
Boeing 307 Stratoliner |
Tijdens de Tweede
Wereldoorlog bouwde Boeing grote aantallen bommenwerpers. Veel medewerkers
waren vrouwen van wie de mannen vochten in de oorlog. In begin maart 1944 was
de productie dermate verhoogd dat meer dan 350 toestellen per maand werden
gebouwd. Om eventuele aanvallers op de assemblagehallen te misleiden werden
deze bedekt met gras en boerderij-items. Tijdens de jaren van oorlogsvoering
werkten de grote vliegtuigfabrikanten samen.
Boeing 377 Stratocruiser |
De Koude Oorlog kwam voor het
bedrijf als geroepen. Boeing ontwikkelde eind jaren veertig en begin jaren
vijftig militaire straalvliegtuigen zoals de B-47 Stratojet, B-52
Stratofortress en de KC-135 Stratotanker. Ook legde men zich toe op totaal
andere militaire producten. Een daarvan was een korteafstandsraket die bedoeld was
vijandige toestellen uit de lucht te halen. Boeing was verder actief bij de
ontwikkeling van intercontinentale raketten.
Boeing 707 |
Boeing 727 |
Boeing 747 Jumbo Jet |
Boeing 747 carrier |
Jaren
70 In het begin van de jaren zeventig
kwam Boeing opnieuw voor een crisis te staan. Het Apollo programma, waarin
Boeing een grote deelnemer in was, werd geannuleerd. Opnieuw hoopte Boeing de verliezen
op te vangen met de verkopen van commerciële vliegtuigen. Toentertijd vond er
echter een recessie plaats op de luchtvaartmarkt wat ervoor zorgde dat Boeing
iets meer dan een jaar geen enkele order kreeg.
Boeings gok voor de toekomst,
de Boeing 747 (vaak enkel met '747' aangeduid), liep vertraging op en de
ontwikkelingskosten liepen hoger op dan verwacht. Een ander probleem was de
beslissing van het Amerikaanse Congres om in 1971 de financiering van het
supersonische 2707-toestel stop te zetten. Dit toestel had het antwoord moeten
worden op de Brits/Franse Concorde. Het bedrijf moest het personeelsbestand
halveren, naar ongeveer 40.000.
Tijdens de jaren zeventig
ontwikkelde Boeing ook lightrailvoertuigen die gebruikt zouden worden in San
Francisco, Boston en Morgantown. Deze waren een beperkt succes, tussen 2000 en
2007 zijn ze bijna allemaal vervangen.
Jaren
80 In 1983 begon de economische
situatie te verbeteren. Boeing bouwde zijn 1000e 737-toestel. Tijdens de
daaropvolgende jaren werden Boeings commerciële en militaire vliegtuigen de
standaard onder maatschappijen en het Amerikaanse leger. Terwijl het aantal
passagiers toenam deed de concurrentie dat ook. Deze kwam hoofdzakelijk van de
Europese nieuwkomer Airbus. Boeing moest komen met nieuwe toestellen en
ontwikkelde de smalle 757 en de grotere 767.
De Boeing 757 werd gebouwd als opvolger van de 727. De Boeing 757 vloog in 1980 voor het eerst. De 757-200 heeft een capaciteit van 210 tot 230 passagiers. De 757 is een succesvol vliegtuig dat vooral door chartermaatschappijen werd gekocht. In 2004 werd de productie van de 757 stilgezet nadat er 1055 van de band waren gerold. De 737 werd steeds langer en ging concurreren met de 757 terwijl de nieuwe 787 ook een groot deel van de 757-markt bestrijkt. Datzelfde jaar werd ook bekend dat de 717 vanaf 2006 niet meer geproduceerd zou worden, dit was het laatste toestel ontworpen door McDonnell Douglas.
Boeing wilde een korter
vliegtuig ontwerpen, dat ook op intercontinentale vluchten kon worden ingezet,
maar voor 250 passagiers in all-economyklasse. Het werd de Boeing 767-200, die
ook heel goed werd verkocht. Zo kan de maatschappij de Boeing 767 inzetten waar
de Boeing 747 te groot is geworden. Zo kon beter ingespeeld worden op de vraag
van lijndienst of chartervervoer. Later daalde de vraag en dreigde ook de 767
uit productie genomen te worden. Bestellingen van de vrachtversie hebben er
voor gezorgd dat de productie vooralsnog doorgaat. Als Boeing een grote order
voor een nieuwe vloot tankervliegtuigen weet binnen te halen zal de 767 nog
vele jaren de fabriek uitrollen.
Een
belangrijk project voor Boeing was dat van de Spaceshuttle waar de kennis,
vergaard met het Apollo-programma, goed van pas kwam. Boeing deed ook mee bij
andere ruimtevaart gerelateerde projecten en was de eerste aannemer van orders
voor het International Space Station. Tegelijkertijd werden verscheidene
militaire producten in productie genomen, het Avenger-luchtverdedigingssysteem
een nieuwe generatie van korteafstandsraketten. In de jaren tachtig was Boeing
erg actief in het ombouwen en verbeteren van bestaande uitrusting.
Jaren
90 De Boeing 777 is een
widebody-vliegtuig dat door twee krachtige motoren kan worden voortgestuwd
(maximaal 115.000 pond stuwkracht per motor). De 777 kan van 245 tot 450
passagiers vervoeren, en heeft een modern interieur met onder meer bredere
kofferbakken en ruimere stoelen. Het toestel met het grootste bereik voor
tweemotorige vliegtuigen was de eerste Boeing met een zogenaamd
"fly-by-wire"-systeem en was voornamelijk ontwikkeld als antwoord op
Airbus die een steeds groter deel van de markt dreigde over te nemen.
De 777
kan voor zeer lange routes ingezet worden en heeft een groot vliegbereik:
10.000-16.000 km. Door zijn grote vliegbereik staat de langste vlucht (22
uur) op naam van dit vliegtuig. De motoren van de Boeing 777 zijn volgens de
bronnen 30% zuiniger in brandstofverbruik dan die van de Boeing 747 en Boeing
767. De 777-range is uitgebreid met een LR- (longer range) en een ER- (extended
range) versie. De 777-200LR heeft het grootste bereik van alle
verkeersvliegtuigen en werd in 2006 in dienst genomen. Vanwege de stijgende
brandstofkosten heeft de relatief zuinige 777 een hoop orders binnen weten te
halen. Boeing begon aan de duizendste Boeing 777 op 9 november 2011 en deze
werd geleverd aan Emirates op 12 maart
2012.
Boeing 777 |
Soace Lab (Wikipedia) |
Boeing blijft de
hoofdaannemer voor het International Space Station en heeft reeds een aantal
van grootste componenten gebouwd. Ook is bijvoorbeeld het draagvliegtuig van de
spaceshuttle, de Shuttle Carrier Aircraft, een Boeing 747.
In recente jaren heeft Boeing
steeds meer concurrentie te dulden van Airbus.
Deze is in staat om de kosten
laag te houden door verschillende modellen op hetzelfde platform te bouwen en
het toepassen van de nieuwste fly-by-wire-technieken. Sinds 1970 heeft Airbus
zijn modellenprogramma uitgebreid en is nu op een punt dat het in elke
categorie een toestel heeft waar Boeing dat ook heeft. Airbus doet nu mee in
markten waar Boeing lange tijd een monopolie had. Zo moet de 747 het nu opnemen
tegen de A380 en is de A320 een geduchte concurrent voor de 737.
Na een aantal succesvolle
decennia heeft Boeing in 2003 de positie als marktleider over moeten geven aan
Airbus. Als gevolg hiervan werden meerdere projecten geannuleerd, waaronder de
Sonic Cruiser. De Sonic Cruiser werd in 2001 gepresenteerd als moderne Concorde
en werd het beeldmerk van een nieuwe reclamecampagne met als slogan
"Forever New Frontiers". Boeing focust nu op de nieuwe 787 Dreamliner
en het compleet moderniseren van de bestaande vloot, gebruik makend van technieken
uit de Sonic Cruiser. De 787 werd het snelst verkopende widebody toestel aller
tijden. Een widebody-vliegtuig is een vliegtuig met twee of
meer gangpaden in de normale passagiersconfiguratie.
Boeing 787 Dreamliner |
De Boeing Dreamlifter is een
speciaal vliegtuig, net als de Airbus Beluga, om onderdelen van vliegtuigen van
Boeing te vervoeren. In feite is het een getransformeerde Boeing-747. Deze
Boeing-747 heeft een enorme bubbel op zijn romp gekregen en de hele staart
functioneert ook als enorme deur tot in de buik van deze kist. Van deze
bijzondere Boeing zijn er slechts vier in gebruik door de Boeing-Company.
Werknemers per
locatie
|
|
Alabama
|
3.196
|
Arizona
|
4.740
|
Californië
|
26.257
|
2.865
|
|
Missouri
|
15.659
|
Pennsylvania
|
5.548
|
Texas
|
5.577
|
Washington
|
76.304
|
Andere locaties
|
22.005
|
Totaal
|
162.152
|
Werknemers
per bedrijfsonderdeel
|
|
Integrated
Defense Systems
|
70.149
|
Commercial
Airplanes
|
67.607
|
Connexion
by Boeing
|
0
|
Boeing
Technology
|
12.338
|
Finance
& Shared Services
|
9.827
|
Human
Resources & Administration
|
1.053
|
Corporate
|
1.178
|
Totaal
|
162.152
|
Even naar het panorama dek; daar heb je een mooi uitzicht over de productie hallen en start-testbaan. In de verte zien we de grote deuren met daarop de schilderingen. Het is er niet druk. Wel zien we goederen wagons heen en weer rijden. Die zullen waarschijnlijk wel onderdelen aan voeren. Inmiddels is het mooi weer geworden. De zon schijnt en we genieten van de warmte.
Terug naar de camper even wat
eten en hier alles achter laten. Op de tour door de fabriek mag je niets
meenemen. Geen rugzakken, tassen, fototoestellen, messen, telefoons, wapens
(alsof wij die zouden hebben). Om 14.00 uur verzamelen we ons voor de tour. Je
komt eerst door een ruimte van Boeing. In een vitrine kun je zien wat ze
allemaal gemaakt hebben, niet alleen passagiersvliegtuigen maar ook raketten en
gevechtsvliegtuigen etc. Het is tegelijk een soort souvenir winkel. Dan gaan we
door voor de Boeing Tour om een kijkje te nemen in de fabriek. We zijn heel
benieuwd.
Boeing Everett faciliteit of de Boeing fabriek, 's
werelds grootste gebouw in volume.
De assemblage hallen liggen in de noordoostelijke hoek van Paine Field, het is het grootste gebouw in de wereld met volume op 13.385.378 m3 en beslaat 399.480 m2 (98,3 ares = 39.78 ha). Het staat vermeld in Guinness World Records als het grootste gebouw in volumes ter wereld. Het is waar brede romp Boeing 747's, 767's, 777, en de nieuwe 787 Dreamliner in elkaar worden gezet. Paine Field werd oorspronkelijk gebouwd in 1936 als een Works Progress Administration project. Tijdens de ontwikkeling hield men er rekening mee dat de luchthaven economische groei zou veroorzaken en uit zou kunnen groeien tot een van de tien nieuwe "super luchthavens" in het land.
Net voor de Tweede Wereldoorlog werd Paine Field overgenomen door het Amerikaanse leger en ingericht als een patrouille en trainingskamp. In 1947 werd het overgedragen aan de US Air Force en die bleven daar tot 1960. Rond die tijd was Paine Field in gebruik bij de US Army Air Defense Command, een van de locaties voor de SENTINEL Anti Ballistic Missile System. Dit vanwege de centrale ligging van andere verschillende militaire bases en de defensie-industrie in de Puget Sound regio.
De assemblage hallen liggen in de noordoostelijke hoek van Paine Field, het is het grootste gebouw in de wereld met volume op 13.385.378 m3 en beslaat 399.480 m2 (98,3 ares = 39.78 ha). Het staat vermeld in Guinness World Records als het grootste gebouw in volumes ter wereld. Het is waar brede romp Boeing 747's, 767's, 777, en de nieuwe 787 Dreamliner in elkaar worden gezet. Paine Field werd oorspronkelijk gebouwd in 1936 als een Works Progress Administration project. Tijdens de ontwikkeling hield men er rekening mee dat de luchthaven economische groei zou veroorzaken en uit zou kunnen groeien tot een van de tien nieuwe "super luchthavens" in het land.
Net voor de Tweede Wereldoorlog werd Paine Field overgenomen door het Amerikaanse leger en ingericht als een patrouille en trainingskamp. In 1947 werd het overgedragen aan de US Air Force en die bleven daar tot 1960. Rond die tijd was Paine Field in gebruik bij de US Army Air Defense Command, een van de locaties voor de SENTINEL Anti Ballistic Missile System. Dit vanwege de centrale ligging van andere verschillende militaire bases en de defensie-industrie in de Puget Sound regio.
De
plannen voor de fabriek werden voor het eerst aangekondigd in 1966. Dit naar
aanleiding van de verkoop van 25 stuks 747 aan Pan American World. Deze 747 kon
bijna twee keer zoveel passagiers vervoeren dan de voorgaande modellen. De 747
was het eerst wide-body vliegtuig. Om deze gigantische jet te bouwen moest
Boeing een locatie hebben die groot genoeg was om straks 's werelds grootste
commerciële passagiersvliegtuig te assembleren. Omdat de andere fabrieken van
Boeing niet groot genoeg waren voor het bouwen van de 747 werd besloten om een
nieuwe fabriek te bouwen. Locaties in circa 50 steden werden bekeken, voordat
de keuze op een terrein naast de militaire basis op Paine Field viel. Boeing
kocht 780 acres (315 ha) ten noorden van de toenmalige weinig gebruikte Paine
Field. Paine Field werd gekozen om de nieuwe faciliteiten ook om een aantal
nieuwe ontwikkelingen op de luchthaven zelf te construeren.
Niet alleen het ontwerpen van de 747 was een grote opgave, het bouwen van de assemblagefaciliteiten was dat ook. Om het terrein te egaliseren werd meer dan drie miljoen kubieke meter aarde verplaatst en de steilste standaard smalspoorlijn van het noordelijk halfrond aangelegd. De fabriek is naar volume het grootste gebouw ooit gebouwd. De hallen zijn zo groot dat het last heeft van het ontstaan van “wolken” in de gebouwen. Op sommige momenten “regende” het binnen wat niet bevorderlijk was voor de bouw van de vliegtuigen. Het probleem werd gedeeltelijk opgelost met een luchtcirculatie systeem. Vandaag is er geen airconditioning of verwarming. In plaats daarvan wordt de fabriek verwarmd door 1 miljoen lampen aan de planfonds en mocht het nodig zijn gekoeld door de deuren te openen.
In 1980 werd de fabriek uitgebreid tot 298,2 kubieke feet voor de productie van de 767 en het bereikte zijn huidige grootte in 1993 toen Boeing begon met de bouw van 777 en later de 787 dreamliner.
Vergelijking van de grootte:
Boeing 787-8 (zwarte omlijning), Boeing 777-300 (roze), 767-300 (cyaan),
en 737-800 (groen).
De Boeing 787 is een antwoord van Boeing op het aanbod van Airbus dat met de Airbus A380 (voor 555 tot 853 passagiers) een groter marktaandeel wil veroveren dan Boeing in het segment van de grootste vliegtuigen waar voorheen de Boeing 747 een monopolypositie genoot. Maar Boeing denkt dat er in de toekomst meer maatschappijen zullen zijn die met kleinere en zuinigere vliegtuigen passagiers non-stop willen vervoeren, zonder overstappen (point-to-point in plaats van hub and spoke). Als reactie op de Boeing 787 is Airbus begonnen met de ontwikkeling van de Airbus A350.
De
Boeing 787 heeft een groter vliegbereik dan de Boeing 767 en Boeing 757 en wel
van 13.000 tot 15.700 km. Ook is de 787, zo claimt Boeing, 20 procent zuiniger
dan vergelijkbare toestellen. Boeing bereikt dit door het toepassen van een
nieuwe generatie (bleedless) motoren, door het gedeeltelijk vervangen van het
hydraulische systeem door elektrische systemen, verbeterde aerodynamica en
aanzienlijke gewichtsvermindering. De Boeing 787 is het eerste lijntoestel dat
qua gewicht voor meer dan 50% uit composietmaterialen bestaat.
De
onderdelen komen uit fabrieken uit Amerika en andere landen zoals, Japan, Italië,
Frankrijk, Korea. Deze worden per trein, vrachtauto en vrachtvliegtuig, en met
de speciale dreamlifter aangevoerd.
Er
zijn meer dan 30.000 mensen werkzaam in de fabriek die in drie ploegen werken.
Alleen al in de staat Washington werken 76.000 mensen bij Boeing. De
reusachtige deuren van de hallen hebben de grootste digitale grafische
muurschildering ter wereld 9290m2.
In een film ruimte krijgen we
nog een kort filmpje te zien over de ontwikkeling van het vliegtuig. Verder nog
instructie over de tour die 90 minuten duurt en worden we in groepen verdeeld.
Er gaan drie bussen met bezoekers. Weer een waarschuwing geen telefoons,
camera’s etc bij je te hebben anders mag je de rest van de dag bij de security
zitten. Met een bus worden we naar de assemblage hallen gereden. De gids
vertelt over het begin van Boeing en wat ze allemaal in Everett doen. Dan komen
we bij een productiehal van de 767. Door een kleine deur gaan we naar binnen.
De gids vertelt over de bouw van deze hallen en dat deze zo groot zijn dat ze
een eigen klimaat hebben. Door vocht en warmte regende het soms binnen terwijl
het buiten stralend weer was. Vocht is funest voor de vliegtuigbouw dus moesten
ze voorzieningen treffen door het klimaat te regelen. Dit doen ze nu met lampen
of door de grote deuren open te zetten. Door een lange tunnel lopen we naar een
lift. We passen er met zijn allen in en gaan naar boven. Over de balustrade kijk je dan neer op de in
aanbouw zijnde vliegtuigen.
In het weekend wordt er niet
gewerkt. De rest van de week is het continu 24 uur in 3 ploegen. Het verbaast
ons dat ze niet in het weekend door draaien. In deze hal zien we hoe de 767 in
elkaar gezet wordt. In de hal achter ons de 777. De namen van de afnemers staan
op de vliegtuigen die bijna klaar zijn, zoals Japan, India en Arabische landen.
Er worden ook vrachtvliegtuigen gebouwd. Dat kun je zien omdat er geen ramen in
zitten. Het zijn inderdaad gigantische hallen maar dat moet ook wel. Het zijn
grote vliegtuigen en met de vleugels eraan nemen ze veel ruimte in. Elke
afdeling heeft zijn eigen kantine. Je
kunt, met zoveel werknemers, geen gezamenlijke kantine hebben. De gids grapt
dat zij het enige bedrijf zijn met een eigen Starbucks. De vliegtuigen liggen
in twee delen, tegengesteld naast elkaar Aan het eind van de hal keren ze en
wordt het achterste gedeelte aan het voorste gedeelte vastgemaakt. Daarna komen
de vleugels er aan, de motoren, staart, onderstel etc. Dit is geen ding wat je
in een weekje in elkaar zet.
Het is heel indrukwekkend dit
alles te zien, zelfs vanaf afstand. Alleen jammer dat er niet gewerkt wordt dan
beleef je het meer. Over de balustrade staan we een poosje te kijken. Dan
moeten we weer verder, weer in de bus naar een andere hal. Hier wordt het
nieuwste vliegtuig van Boeing gebouwd, de 787 Dreamliner. Deze bestaat voor 50%
uit kunststof in plaats van aluminium. Dat geeft een brandstof besparing van
20%. Daardoor is het vliegtuig weer comfortabeler, grotere ramen etc. Met
andere woorden: dit is het vliegtuig van de toekomst. Dan komt ook de
Dreamlifter, die we vanochtend zagen, ter sprake. Dat is een 767 die omgebouwd
is tot vrachtvliegtuig. Deze haalt de onderdelen van de 787 uit Japan, Italië
en Amerika. Complete vleugels en rompen kunnen in dit toestel.
De Dreamlifter is een Boeing 747 Large Cargo Freighter (LCF) is een
omgebouwde
747-400 voor het vervoeren
van grote vrachten. De romp werd zó verhoogd dat het toestel driemaal zoveel
volume heeft als de B747-400F. Met zijn inhoud van 65.000 kubieke feet (1.840 kubieke meter) is het laadruim van de
Dreamlifter het de grootste in de wereld. De Large Cargo Freighter heeft een
uitpuilende romp vergelijkbaar met de Beluga
de tegenhanger van de Airbus. De Beluga is namelijk een omgebouwde Airbus A300
die ook voor grote vrachten dient. De Dreamlifter is echter veel groter. De
Dreamlifter heeft een "swingtail" gekregen. Dit betekent dat het
achterste gedeelte van de romp opzij kan schuiven zodat de lading snel kan
worden geladen en worden gelost. De Dreamlifter is niet te koop en wordt alleen
gebruikt voor het vervoeren van romp- en vleugeldelen van de Boeing 787
Dreamliner. Levertijden van de 787 's vleugels, gebouwd in Japan, kunnen met de
747 LCF teruggebracht worden van ongeveer 30 dagen tot iets meer dan acht uur.
Het was interessant om te
zien hoe deze vliegreuzen gebouwd worden. Deze hallen zijn de grootste ter
wereld. Dan weer in de bus en dan maken we een ritje over de testbaan en langs
de spuithallen. Er zijn speciale wanden waarachter ze de motoren testen. Deze
moeten eerst uitgetest worden voordat de daadwerkelijke testvluchten gedaan kunnen
worden. De vliegtuigen worden zeer uitgebreid getest voordat ze afgeleverd
worden. Dan moeten ze nog gespoten worden en helemaal naar de wensen van de
klant ingericht worden. Voor aflevering moet je ze wel zelf ophalen. Als we nog
een vliegtuig willen bestellen dan kan dat. De prijs begint bij 290 miljoen
dollar en de klant is koning. Na afloop worden we terug gebracht van waar de
tour begon alleen moeten we eerst nog door een winkel. Souvenirs, bekers,
truien, spellen, alles wat met vliegtuigen te maken heeft. Dit is niets voor
ons, snel terug naar de camper. Als we weg gaan vertrekt er nog een vliegtuig.
We nemen aan dat, omdat het zondag is, geen testvlucht of aflevering betreft.
Maakt niets uit het is elke keer weer een prachtig gezicht hoe zo’n gevaarte de
lucht in gaat.
We vertrekken en rijden naar
de camping die we in Nederland al gereserveerd hebben. Deze camping hebben we
uitgezocht om zo dicht mogelijk bij het inlever centrum van Cruise Amerika te
zijn. Na een kort ritje komen we bij de camping. Even melden bij de receptie en
we worden vlot geholpen en niet veel later kunnen we ons plekje opzoeken.
Lake Side RV Park, 12321
Washington 99, Everett, WA is een nette en schone camping. De plekjes zijn wel
klein, weinig bomen, wat hagen en weinig gras. Voor 1 nacht maakt het niet uit.
De camper wordt weer gestald en we genieten even na van wat we vandaag weer
meegemaakt hebben. Dan een slag over de camping. Achter op het terrein is een
grote vijver. Je kunt er vissen, kanovaren en het is mooi zwemwater voor een groep
ganzen. etc. Terug naar de camper nog even de mail checken en blog bijwerken.
Dan douchen en dat was heerlijk. Wat een schone en mooie ruimtes met toiletten
en douches. Dan nog even eten en nu moeten we alles opmaken. We hebben er al
rekening mee gehouden dus we hoeven er niet tegen aan te eten of weg te gooien.
Na het eten nog even aan de wandel. We lopen naar Cruise America waar we morgen
de camper in moeten leveren. Deze ligt zo dicht bij Lakeside RV Park dat we
morgen de camper er wel heen kunnen duwen. Even kijken hoe het er daar uit
ziet. Niet spectaculair. Niet zo’n grote loods met kantoor en op het terrein
staan maar een paar campers. Als we terug gaan lopen we langs een bedrijf dat
campers verkoopt. Even nieuwsgierig hoe zo’n grote camper er van binnen
uitziet. Het zijn geen zelfrijdende, deze haak je vast op een pick-up. Ook dit zijn
hele grote. Als we binnen komen verbazen we ons. Wat ruim en wat een luxe.
Grote keuken met alles er op en er aan, grote inloop kasten, grote televisies
en luxe badkamer etc. Het is echt een huis op wielen en van alle gemakken
voorzien. Op het terrein staan niet alleen grote ook kleintjes. Ook zo’n punt
caravannetje die we ook in Quinault hebben gezien. Hier ook binnen kijken. Ja
dit is wel kleiner maar heeft ook zijn voordelen. Al zittend kun je overal bij.
Een verkoper komt op ons af,
ja je weet het maar nooit. We helpen hem wel uit de droom. Nederlanders alleen
kijken; niet kopen. Nou geen probleem
hoor we gaan onze gang. Na een tijdje gaan we terug naar de camping. In de zon
genieten we van onze laatste campingavond. Toch lijkt een echt bed morgen ook
wel weer prettig. Vandaag een kort ritje maar 51 mile = 81 kilometer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten