Cresent City – Crater Lake

I juli 2013,

Krater vol water.

Een goed begin van de dag met een lekkere douche! Vandaag zijn we van plan verder te reizen naar dit beroemde meer. Vanaf Cresent City gaan we eerst weer op de 101 en

vervolgens slaan we af naar 199 richting Jedediah Smith Redwoods State Park. Hier willen we nog een par trails lopen. De The Hiouchi Trail langs de Smith River of de Stout Grove Trail. Bij het visitor center even vragen van hoe en wat. We zijn zo vroeg dat het nog niet eens open is. Op het parkeerterrein is een parkwachter een auto aan het laden. We vragen hem even of we die trails kunnen doen. Dat gaat niet zegt hij, de brug waar we over heen moeten is stuk en moet eerst gemaakt worden. Dus dat wordt dus niks, jammer maar geen ramp. Daarom maar weer verder richting Crater Lake.

We komen in de staat Oregon aan. Wat eigenlijk direct opvalt, is dat er zwerfvuil aan de kant van de weg ligt. In Californiȅ hebben we nooit rommel langs de weg gezien. Daar werd ook gewaarschuwd dat als je iets weggooide daar een boete van 1000 dollar op staat. Dat helpt dus wel! Het landschap verandert ook, minder bos. Het wordt wat opener en meer akkerbouw. Graslanden met hier en daar een boerderij. Ook zien we van die typische Amerikaanse schuren. Rode wanden, golfplaten en

soms met een vreemde knik in het dak. Je ziet ze wel eens in films of op de tv maar het is nu leuk om ze in het echt te zien.

Onderweg zoeken we even een plekje op om te pauzeren. Doordat we de trails niet kunnen  doen hebben we wat extra tijd. Even rustig zitten en genieten van de omgeving. In een grote plaats, Grants Pass, hebben we getankt, en ook de Amerikanen letten op de dubbeltjes, want bij het tankstation waar wij zouden gaan tanken stonden meer auto’s te wachten. Ondanks dat het hier goedkoop is wordt je ook geholpen met het tanken. Dat doen ze hier veel. Onbemande tankstations zijn we nog niet tegengekomen. Na een poosje wachten worden wij ook geholpen en kunnen we tanken. Op een volle tank scheelt het mooi wat en onze camper lust wel wat. Dus tot de rand vullen. Bij 100$ slaat de tank af. De credit kaart er nog maar een keer doorhalen maar dat lukt niet. Dezelfde kaart kun je dan niet weer gebruiken. Dan de andere credit kaart maar en dat werkt wel. Gaat niet zoveel meer in maar alle beetjes helpen. 

Dan op zoek naar een supermarkt. Nou die zijn daar wel. Voor een aantal dagen de nodige boodschappen ingeslagen. In de grote supermarkten kun je vaak ook een warme maaltijden meenemen of daar opeten. Wij leren snel en doen dat ook maar, scheelt vanavond weer. Je hebt de indruk dat niet veel Amerikanen zelf nog koken. In de grote supermarkten hebben ze van alles en ze zijn er helemaal op ingericht. Nog iets wat we geleerd  hebben…. grootverpakking is niet voordeliger. Bekertjes yoghurt kun je beter los kopen dan in een grote verpakking. Rare jongens, die Amerikanen.

Camper volgestouwd en verder maar weer. Een hele grote stad en opletten dus. We rijden verkeerd. Gebeurt niet vaak maar nu wel. Via een parkeerterrein weer terug en dan pikken we de goede weg weer op. Het staat redelijk goed aangegeven. Ook een stuk over de snelweg. Drie keer raden wie dan rijdt? Het is warm en we hebben de airco aan. Op tijd drinken en regelmatig stoppen. Het laatste stuk neemt Klaas het over. Omdat we steeds hoger komen verwachten we dat de wegen steiler en bochtiger zouden zijn maar dat valt mee. Deze keer geen bochtige wegen maar een vrij saai stuk met allemaal bos.

Dan zijn we in het nationale park Crater Lake. De trip is vlot gegaan en de temperatuur hier is aangenaam. Bij de ingang hangt de Amerikaanse vlag halfstok. Blijkt dat dit is omdat er gisteren 19 brandweer-mensen, bij blussen van bosbranden, in Arizona zijn omgekomen. De brandweer-mannen zijn ook in dienst van een overheid zoals ook de National Park Service. Uit respect voor hun collega’s hebben zij dus de vlag half stok. Wij volgen op dit moment helemaal geen nieuws, maar vinden dit wel heel erg. We hebben niet gereserveerd en gaan in de rij staan voor een plekje op een camping, Manzama Village. Het is druk maar gelukkig zijn we vroeg. Als we aan de beurt zijn worden we vriendelijk geholpen en kunnen we nog kiezen. Dan op weg naar ons camperplekje en de camper installeren. Het is een natuurcamping dus geen hook-up. Op de camping is een aantal jaren geleden een bosbrand geweest. Dat is nog te zien. Veel dode bomen die nog gewoon op stam staan. De bomen die gevaarlijk werden hebben ze gerooid. Het hout ligt er nog en dat kun je gebruiken voor de kampvuurtjes. Al die dode bomen om je heen is toch wel naargeestig. Ondanks dat we hoog in de bergen zitten is de temperatuur heel aangenaam. Eerst heerlijk zonnebaden, lezen en daarna richting visitor center. De camping ligt nog een mooi stuk van het visitor center en de krater rand. 

Vidae Falls

Om daar te komen moeten we de camper wel gebruiken. Daarvoor moeten we eerst een stuk rijden. In het visitor center zien we eerst een film over het park en dan gaan we informatie inwinnen over diverse trails. Blijkt dat een stuk van de weg afgesloten is door een rockslide. Net het stuk dat we morgen willen doen, richting pinnacles. Mooi dat we het nu weten kunnen we er rekening mee houden. Op weg om al vast wat te zien. We besluiten eerst naar het stuk te rijden tot waar de weg afgesloten is en dan weer terug. De Vidae Falls zijn het eerste die we voorbij komen.

Even stoppen en kijken. Niet echt spectaculair maar dat komt misschien ook omdat er niet zoveel water was. Ook waren we misschien een beetje te laat op de middag. Je moest tegen de zon inkijken en dan krijg geen helder beeld van de waterval. Vooral de plek waar de waterval begint. De volgende plek waar we naar toe gaan is Sun Notch. Verder kunnen we trouwens ook niet. De weg is hier afgesloten vanwege de rockslide. Hier kun je de korte Sun Notch Viewpoint Trail lopen tot de rand van de krater en dan moet je een prachtig zicht op Phantom Ship. Auto op de parkeerplaats en we gaan op pad. Je kunt wel zien dat ook hier het voorjaar nog maar net begonnen is. Hier en daar ligt nog sneeuw en sommige planten komen net boven de grond. Dan komen we bij de rand van de krater van de voormalige vulkaan en staan we wel vol ontzag naar beneden te kijken. Je weet ongeveer wel wat je kunt verwachten maar als je het dan in het echt ziet, ben je toch wel behoorlijk onder de indruk. Wat groot! Wat blauw! Adembenemend wat mooi, daar wordt je stil van.

Crater Lake with Phantom Ship

Onder ons zien we een rotspartij in het water, Phantom Ship. Langs de rand zijn verschillende plekken waar je zicht hebt op Crater Lake en we lopen die uitzichtpunten even af. Trouwens het wordt ons niet gegund lang te blijven staan. Vliegende bloedzuigers maken ons dat onmogelijk. Wat kunnen die pestkoppen steken zeg, je hoeft maar even stil te staan en dan hebben ze je te pakken. Je reinste terrorisme. Dus wordt een beetje hollen langs de uitkijk punten en dan terug naar de camper.

Phantom Ship

Wizard Island in Crater lake

Als we terugrijden komen we langs een rotswand. Helemaal kaal, het is letterlijk één grote puinzooi en hier en daar groeien toch planten. Hoe is het mogelijk dat ze in zulke omstandigheden hier kunnen groeien. De planten die wij nu zien bloeien, zijn een soort anemonen. In ons land zijn ze bekend als Pulsatilla of wildemanskuid, hier worden ze Meadow anemone genoemd.

We gaan nu richting Rim Village en dat is een mooie rit. Veel bos met dennen en op de achtergrond de kraterrand. De camper parkeren we op de parkeerplaats bij de Rim Village. Het is tijd voor een soepje en een lekker broodje. Het is mooi weer en we eten op de stoeltjes naast de camper. Hebben we een mooi zicht van alles wat om ons heen gebeurt. Het is een komen en gaan van auto’s. Op weg naar Crater Lake Lodge en Rim Village Visitor Center. Op een gegeven moment komt er een auto met een caravan. Nou caravan, de auto is bijna groter dan de caravan. Het is meer een bakje op wielen. Eigen fabricaat zeker. We hebben niet gezien of er in de achterkant ook een luikje zat waar ze, als ze slapen, de voeten uit kunnen steken. Dit zijn leuke dingen om te zien. Na de maaltijd gaan we op stap en lopen langs de rim. Ook hier een adembenemend uitzicht over Crater lake. In de verte zien we nu duidelijk Wizard Island. Eigenlijk is dat een vulkaan in een (ingestorte) vulkaan. 

Amerikaans notenkraker

Hier zien we ook een typische vogel, de grijze of Amerikaanse notenkraker. Het diertje is helemaal niet schuw en we kunnen hem / haar prachtig op de foto krijgen. Deze vogel is een beetje kleiner dan de in Europa voorkomende notenkraker. De vogel is asgrijs met uitzondering van de zwart-witte vleugels en de centrale staartveren (de buitenste staartveren zijn wit). De snavel, poten en tenen zijn ook zwart. Het belangrijkste voedsel zijn dennenzaden, nou die zijn hier genoeg. Voor de winter legt de vogel een voorraad van zaden aan. Voorraadjes van 5 tot 10 zaden in de grond verdeeld over een gebied van maximaal 20 x 20 kilometer. Overig voedsel is insecten, bessen, vruchten en kleine zoogdieren en soms

vlees van karkassen. Eieren en pinda’s zijn tevens favoriete snacks. Waarschijnlijk zijn ze niet zo schuw omdat sommige toeristen ze voeren, maar dat is een veronderstelling. Het was wel opvallend dat wij hier veel van die vogels zagen maar ergens anders om Crater Lake niet. We lopen door en komen op een soort uitzichtpunt. Hier staan veel panelen met informatie over Crater Lake.

Map Crater lake

Crater Lake ligt in Crater Lake National Park in het zuiden van Oregon. Het park kwam in 1902 tot stand en is het vijfde oudste nationale park in de Verenigde Staten en de enige in de staat Oregon. Het park is beroemd om zijn gedoofde en met water gevulde krater, een overblijfsel van de in elkaar gezakte vulkaan, Mount Mazama. Het meer is, op het diepste punt,  1.943 voet ( 592 m ) diep en daardoor ook het ​​diepste meer in de Verenigde Staten. De krater zelf heeft een diameter van ongeveer 10 km en is 647,5 m diep.

De indrukwekkende gemiddelde diepte van dit vulkanische meer is te wijten aan de bijna symmetrische 4.000 voet ( 1.200 m ) diepe caldera. Deze is 7700 jaar geleden ontstaan tijdens de gewelddadige climax van vulkaan uitbarstingen en de daaropvolgende instorting van Mount Mazama. Het relatief vochtige klimaat van de Cascade Range zorgde er voor dat de krater vol water kwam te staan. De krater heeft geen aan- en afvoer van water. Het meer is gevuld door directe neerslag in de vorm van sneeuw en regen.

John Wesley Hillman was de eerste, niet inheemse Amerikaanse ontdekkingsreiziger, die in juni 1853 melding maakte van het meer. Hij noemde het " Deep Blue Lake”. Het meer werd
 ten minste drie keer herbenoemd, zoals Blue Lake, 
Lake Majesteit , en tenslotte Crater Lake.
 

 

  


















Mount Mazama ontstond, net als zoveel andere vulkanen in de Cascade Range, ongeveer 400.000 jaar geleden. Door diverse lava uitbarstingen ontstond een vulkaan en bereikte Mazama uiteindelijk een hoogte van ongeveer 11.000 voet ( 3.400 m ). De naam Mt. Mazama is afgeleid van de inheemse Amerikanen en betekent " berggeit”.
In die tijd ontstonden er ook vele kleinere vulkanen en vulkanische openingen in of net buiten de grenzen van het huidige park. De meesten waren sintelkegels. Door erosie, sintelkegels eroderen gemakkelijk, zijn een groot aantal verdwenen. In het park zijn nog minstens 13 van deze veel jonger sintelkegels aanwezig en 11 stuks buiten de park grenzen. Zij hebben hun onderscheidende sintelkegel uitstraling behouden.

Na een rustperiode werd Mazama weer actief. Ongeveer 7700 jaar geleden was er een enorme  uitbarsting. De as kwam tot in Yellowstone, centraal Nevada en tot in Brits Columbia. De vulkaan produceerde meer dan 150 keer zoveel as als de uitbarsting van Mt. St. Helens op 18 mei 1980. De uitbarsting van Mount Mazama destijds was ook ongeveer 42 keer zwaarder dan die van Mount Saint Helens en behoort tot 's werelds zwaarste drie uitbarstingen in de laatste 10.000 jaar. Tijdens de uitbarsting kwam ca. 50 km³ lava vrij. Door deze gewelddadige uitbarsting spleet de, met lava gevulde krater, in tweeën. De uitbarsting ging 200 jaar later zijn laatste en meest destructieve cyclus in. Door het uitstoten van lava raakte de magmakamer steeds minder gevuld. De bijna lege magmakamer vulde zich met gassen. Een oververhitte en onder druk staande mix van vrijgekomen gassen en de verschillende soorten lava bekend, als een pyroclastische stroom, kwam tot ontbranding. De kracht van de explosie verpulverde eerder gestolde rots en lava platen. Door de explosie en het grote gewicht stortte en de hele vulkaan in elkaar en vormde een caldera. De magma kamer vulde zich met restanten van de vulkaan. De vulkaan werd 2.500 tot 3.500 voet (760 tot 1.100 m) lager. Latere uitbarstingen vormden sintelkegels zoals Wizard Island (ca. 6000 jaar oud en 763 voet ( 233 meter )) en Merriam Kegel en (rhyodacite) koepels. De meesten liggen nu onder water. Het hoogste punt in Crater Lake National Park is nu Mount Scott met 8.929 voet

( 2.722 m ). 

                                

De ontstane caldera koelde af en vulde zich met water van gesmolten sneeuw en regen waardoor Crater Lake ontstond. Het meer met zijn grote diepte en zuiverheid zorgt ervoor dat het alle kleuren van het zichtbare licht absorbeert, behalve blauw. Dit resulteert in de karakteristieke indigo tint. Het water is zo helder dat voorwerpen op een diepte van 20 tot 30 meter nog te zien zijn.

Het water is ook zo helder en zuiver omdat geen vervuiling optreedt door de aanvoer van water uit rivieren.

Indianen waren getuige van de ineenstorting van Mount Mazama en hielden de gebeurtenis levend in hun legenden. Een oude legende van de Klamath mensen komt overeen met de geologische gebeurtenissen. De legende vertelt van twee goden, Llao van de onderwereld en Skell van de bovenwereld die in een onderlinge strijd zijn verwikkeld. De strijd eindigde in de vernietiging van Llao huis, Mt . Mazama en het ontstaan van Crater Lake.

Door de uitbarsting ontstond er in de omgeving een puimsteen woestijn. Zelfs na duizenden jaren willen in dit gebied geen planten groeien door overmatige poreusheid. De bodem houdt geen water vast en bevat geen voeding. Na de uitbarsting kwamen de zeer hete as en het puimsteen tot rust in de buurt van de vulkaan.

De Rim Drive, 53 km met een hoogte verschil van 1200meter is de meest populaire weg in het park. Onderweg zijn talrijke observatie punten en deze zijn met de auto makkelijk bereikbaar. Het grootste gedeelte van het jaar is de Rim Drive afgesloten voor het verkeer als gevolg van sneeuw. De weg is meestal open van (juni) juli t/m oktober.

Zwemmen is toegestaan ​​in het meer. Er zijn boottochten naar Wizard Island, een sintelkegel in het meer. Het startpunt is aan het eind van de Cleetwood Trail, het enige en steile wandelpad dat naar de oever van het meer gaat. Alle aan- en afvoer van de boten in het meer gebeurt met een helikopter. Er zijn veel wandelpaden in het park en enkele campings.

William Gladstone Steel wijdde zijn leven en fortuin aan de oprichting en het beheer van een Nationaal Park in Crater Lake. Hij noemde vele bezienswaardigheden van het meer, met inbegrip van Wizard Island, Llao Rock, en Skell Head. Snelwegen werden later gebouwd om het toerisme te bevorderen.

Het park wordt bedekt door 20.000 ha. oerbos. De bossen bestaan voornamelijk uit coniferen. In het park leven meer dan vijftig soorten zoogdieren. Zoogdieren die voorkomen zijn onder andere de zwarte beer, de langstaartwezel, coyotes en de rode vos. Grote grazers zijn vertegenwoordigd door onder andere het muildierhert en de wapiti. Er zijn ongeveer honderdvijftig vogelsoorten waargenomen, waarvan sommige zeer zeldzame. Onder de voorkomende vogels zijn de Amerikaanse oehoe, Amerikaanse notenkraker, Canadese boomklever en de grijze junco.

Pumice Castle

In het Crater Lake zijn tussen 1888 en 1942 1,8 miljoen vissen geïntroduceerd. Uit onderzoek blijkt dat er voor 1888 geen vissen voorkwamen in het kratermeer. Onder de geïntroduceerde vissen zijn de rode zalm, regenboogforel en de bronforel. Het park huisvest acht soorten amfibieën.

Het is allemaal interessant om te lezen en ook leerzaam. Aan de overkant zien we op de kraterwand Pumice Castle. Dat is een bult van oranje gekleurd puimsteen. Nog een restant van de laatste vulkaan uitbarsting van Mount Manzame. Het lijkt inderdaad wel op een stuk van een kasteel, vandaar ook de naam Castel.  

Het begint al wat schemerig te worden en bij Watchman Overlook moet de zonsondergang bijzondere foto’s op leveren. Dus over de West Rim Drive naar Watch Overlook. Op de parkeer plaats is het druk er zijn meer die het zelfde idee hebben. We zijn nog mooi op tijd en kunnen  de camper nog mooi kwijt. Het begint wat te waaien en daardoor wordt het kouder. Een lange broek en jas moet maar even aan.

Even later komt er een grote camper met een aantal Pakistanen. Ze hebben moeite met parkeren en zetten het voertuig dan zomaar ergens neer. De camper staat dusdanig dat de andere automobilisten met heel veel moeite er langs kunnen. Kan hun niets schelen ze sluiten de camper af en lopen mooi naar het uitzichtpunt. Vreemde mentaliteit, dit hadden wij niet van hen verwacht maar zijn het meer tegen gekomen. Na het omkleden gaan wij ook naar het uitzichtpunt. Hier vandaan heb je ook een prachtig zicht op Wizard Island. Je staat er om zo te zeggen met de neus op het eiland. Schuin achter ons is The Watchman, een heuvel van 2442 meter. Die kun je ook beklimmen, Watchman Peak Trail van 2,2 km heen en terug, en dan heb je en een super uitzicht over Crater Lake. We vinden het wel mooi, het is al laat en hier is het ook mooi. Het duurt nog wel even voordat de zon ondergaat en we genieten van de omgeving. Een soort marmot heeft het druk om wat voedsel bij elkaar te scharrelen. Het knabbelt wat van verschillende planten die om zijn hol groeien. Bepaalde laagblijvende phloxen en andere bloeiende planten. Kan hem net op de foto krijgen. Hij vind het schijnbaar te druk worden en laat zich niet meer zien.

The Watchman

Wizard Island ziet er niet zo bijzonder uit, beetje doods maar misschien komt dat ook wel omdat het wat donkerder wordt. De krater is nog duidelijk te zien. Op het eiland staan wat bomen. Wizard Island is een vulkanisch sintelkegel in Crater Lake. De top van steekt 2.113 m uit boven zeeniveau en ongeveer 230 m boven het de gemiddelde wateroppervlak van het meer . De conus wordt afgedekt door een vulkanische krater met een diameter van ongeveer 150 m en 30 m diep. De krater werd, door Will G. Staal in 1885, de " Ketel van heksen " genoemd. Hij gaf het eiland ook zijn naam Wizard Island.

Sunset at Crater lake

Na de catastrofale uitbarsting van Mount Mazama ontstond er een caldera gat van ongeveer 4.000 voet (1.200 m) diep, waar de vulkaan had gestaan. Er volgden nog een reeks kleinere uitbarstingen en in de komende paar honderd jaar vormden zich meerdere sintelkegels op de caldera vloer. De hoogste van deze kegels, Wizard Island, komt nu boven het wateroppervlak uit.

Een andere grote sintelkegel is Merriam Cone, in het noordoostelijke deel van het meer. Merriam Cone heeft ongeveer een hoogte van 430 m vanaf de caldera vloer. De top bevindt zich 154 m onder het gemiddelde wateroppervlak. Het ontbreken van een krater geeft aan dat de Merriam Cone onder water is gevormd.

Wizard Island is alleen in de zomermaanden toegankelijk voor het publiek en alleen bereikbaar per boot.  De boottochten vertrekken vanaf Cleetwood Cove aan de noordkant van het meer. Tegen de klok in varen ze naar Governors Bay aan de zuidkant van het Wizard eiland. Passagiers die vroeg in de ochtend meevaren kunnen kiezen om een aantal uren op het eiland te blijven. Met de volgende boten, mits deze niet te vol zijn, kunnen ze dan weer terug. Op het eiland zijn twee wandelroutes. Een tocht naar de krater, Wizard Island Summit Trail 2km heen en terug. De andere route, Wizard Island Summit Trail 2,9 km heen en terug, meandert vanaf de steiger naar het westelijke uiteinde van het eiland.

Wizard Island

We kunnen wel merken dat de zon onder gaat, het wordt steeds kouder. Dat het hier frisser is klopt ook wel. We zitten hoog en het is hier nog maar net voorjaar. Hier en daar ligt nog sneeuw. Bij het uitzichtpunt is het nu druk, mensen uit allerlei landen. Zo ook een paar Duitsers, met kinderen, waar wij mee aan de praat raken. Ze zijn hier niet op vakantie. Hij kon voor een paar jaar een baan krijgen bij een universiteit in Californië en is hier met zijn gezin naar toe verhuisd. Persoonlijk vinden wij dat een grote stap. De baan is maar voor een project periode en dan is de kans groot dat ze weer terug moeten. Zij zien het als een kans. De kinderen doen levenservaring op en hij verwacht dat hij dan wel weer werk krijgt in Duitsland. We hopen het voor hen.

De zon gaat steeds meer zakken en de kraterrand aan de overkant licht helemaal op. Ook Wizard Island komt steeds meer in de schaduw te liggen en op een gegeven moment valt het licht alleen nog op de krater. Dit geeft een heel apart effect. Heel leuk om te zien. De zon zakt verder en de krater ligt nu helemaal in de schaduw.

Aan de andere kant zien we de zon mooi ondergaan. De hemel kleurt helemaal oranje en rood. Als de zon onder is gaan we terug. Het is nog wel een stukje rijden voordat we op de camping zijn. Met de camper 174 mile = 278 km.naar Crater Lake en bij Crater Lake nog 31 mile = 50 km. Letterlijk en figuurlijk was dit een dag met een dikke gouden rand.