Midpines – Yosemite – Glacier Point – Midpines

Zaterdag 22 juni 2013,

To the point.

Vannacht hebben we op een KOA camping gestaan. Het is een prachtige camping, keurig onderhouden met schone douches en internet is aanwezig. Douchen en een ontbijtje en dan alles loskoppelen om op stap te gaan.

Het is weer stralend weer en we zijn vroeg opgestaan om op tijd te vertrekken. Vandaag doen we de Panorama Trail vanaf Glacier Point. Met de bus wordt je naar Glacier Point gebracht en dan loop je terug naar de vallei. Om 8.30 uur vertrekt de bus en we hebben ruim een uur nodig om bij Yosemite park te komen dus om 6.45 vertrekken we. Een kwartier voor dat de bus vertrekt moet je je melden. Dat doen ze omdat als iemand niet op komt dagen er dan nog iemand anders mee kan. De bus trip naar Glacier Point is heel gewild en soms is er een wachtlijst. Nanda rijdt en het is voor haar wel even wennen omdat het een bochtige en smalle weg is. De camper is een groot en log voertuig, 2.4 meter (zonder spiegels) breed en 7.5 meter lang. Op sommige plekken is de weg smal en zit er aan één kant een vangrail en aan de andere kant een rotswand. Je hebt dan geen berm en kunt dan ook niet wat naar de zijkant uitwijken. Gelukkig is het niet druk. Bij de stoplichten van de bruggen voor de omleiding hoeven we gelukkig niet zo lang te wachten. Dan verder richting park en bij de ingang, Arch Rock Entrance, laten we ons pasje zien en we mogen door. Viertwintig uur per dag zijn er parkwachters bij de ingangen van het park.

Net na de ingang moet je door een smalle rotstunnel. Hier moet je oppassen met je camper dat je niets raakt en schade krijgt. Dus rustig aan en dan zijn we in het park. Het begint prachtig.  Een prachtig deer-bokje met een klein gewei loopt voor ons uit, jammer genoeg zijn de foto’s mislukt. Het dier loopt een tijdje voor ons uit en we rijden langzaam omdat we het idee hebben dat het straks voor de camper oversteekt. Als er ruimte is verdwijnt het dier in het bos. Verder zien we alleen een dode wasbeer op de weg liggen. De trip is voorspoedig en we komen ruim op tijd aan en niet veel later is de bus er ook al. Het is er druk. Er is ook een bus met een excursie, die mag eerst weg. Dan instappen en we kunnen helemaal voorin zitten. Nog even wachten want er moet nog een passagier mee die wat verlaat is. Omdat iemand anders niet mee ging kon hij/zij nog mee. De verlate medereiziger heeft nu haar spullen bij zich en dan kunnen wij ook vertrekken. De trip duurt ruim een uur. Onderweg vertelt de chauffeur, soms met humor, van alles over het park. Hij heet Sam en we mogen ook Samsonite zeggen.

Het vertelt over het ontstaan van het  park, en hoe ze aan de naam komen, over de indianen die er woonden en die naar reservaten werden verbannen. Ook over de natuur, de bomen, de black bears en squirrels. Vooral over de squirrels heeft hij een leuk verhaal. Als je er eentje ziet dan klimmen ze, altijd, aan de achterkant in de boom. Sam vond dat vreemd dus heeft hij een keer achter de stam gekeken en wat zag hij …………een ladder. Ook een mooi verhaal is dat over de raven van Yosemite. In dit park zijn alleen maar raven, geen kraaien. Als er eens een dier dood gereden wordt zijn de raven als eerste ter plaatse. Indien mogelijk reanimeren ze het gewonde dier en anders wordt hij/zij door hun gerecycled. Raven zijn ook altijd samen of in kleine groepjes van 3 tot 4 stuks. Eentje zit altijd op de uitkijk. Zijn maat kan dan het aangereden dier op het wegdek rustig recyclen. Komt er een auto aan dan waarschuwt de uitkijk met car…car… Van de Northside Drive gaan we naar de Wawona Road en dan door een tunnel. Een mooie route en we gaan steeds hoger. Op een gegeven moment slaan we af en rijden we over de Glacier Point Road. Het uitzicht wordt steeds beter, minder bos waardoor je meer zicht hebt op de bergen en weides. In deze omgeving is, in de wintermaanden, ook veel wintersport. Waar ze dan moeten skiën, zien wij niet of ze moeten goed om de bomen kunnen slalommen.

Vieuw from Glacier Point into Yosemite Valley

Uiteindelijk komen we op de top van Glacier Point Onderweg waren er al mensen die wat nerveus om zich heen keken. Op het eindpunt uitstappen. Dan moeten we nog een stukje doorlopen naar het eind punt. Het is adembenemend mooi en verschrikkelijk hoog en met ontzettend diepe afgronden, dit is op een foto niet te zien. De nodige foto’s worden wel gemaakt.

We hebben een prachtig zicht op de vallei beneden ons. Voor ons is de Half Dome, de grote halve granieten koepel. Boegbeeld van Yosemite. Het is een beetje heiig door de warmte en dat is wel jammer. Daardoor is het niet helder maar dat mag de pret niet drukken. In de verte zien we de Nevada Falls en die kant gaan we straks ook op. Niet alleen wij maar ook andere toeristen vergapen zich aan het prachtige uitzicht.

Dit is genieten op hoog niveau.

Half Dome

Glacier Point Road is 15 mile lang en langs de weg zijn verschillende trails. Je kunt hier met eigen auto komen of met de hiker’s bus vanuit de vallei. Neem dan wel de eerste of tweede bus in de ochtend (8.30 of 10 uur). Deze bus is niet de gratis shuttlebus. Het is verstandig vooraf te reserveren. Dit kan tegenwoordig ruim van te voren telefonisch of per mail uit Nederland  www.yosemitepark.com Voor de wandeling naar beneden neem je een one-way ticket. Sommige trails kun je ook vanuit de vallei naar boven lopen.

De meeste hikers geven er de voorkeur aan om de trails andersom te lopen, van boven naar beneden. Rijdend over de Glacier Point Road is de eerste afslag naar Badger Pass Sky Area. Dit is een wintersport locatie en het hele jaar bereikbaar. Vervolgens krijg je rechts de trail naar Westfall Meadows en links Mc.Gurk Meadow die kruist met de Phone Trail. Verder kom je langs de Bridalveil Creek en Ostrander Lake trail. Hier is ook de Bridalveil Creek Campground. Verder richting Glacier Point heb je Mono Meadow trail. Deze trail gaat door een gevarieerd terrein van dichte bossen naar open hellingen met rivieren en graslanden en uitzicht over de granieten bergen in de verte. De Mono Meadow trail kruist de Buena Vista Trial. De volgende populaire trails zijn Taft Point en Sentinel Dome. Beide beginnen op dezelfde locatie en zijn prima te combineren.

Vanaf de parkeerplaats loop je naar het noorden waar je op een gegeven moment een oude weg kruist die je dan een tijdje volgt. Verderop komt het pad samen met de Pohono Trail, die vanaf Glacier Point komt. De dome is goed te beklimmen, het is nergens echt steil. Na Half Dome is dit de hoogste dome met uitzicht op Yosemite Valley. Vanaf de dome heb je een 360 graden uitzicht op El Capitan, Yosemite Falls, Vernal Fall en Nevada Fall, en Half Dome. De Taft Trail is een korte van 1,1 mile. Vanaf dit punt heb je een prachtig uitzicht op El Capitan en, als je geen last hebt van hoogtevrees, de diepte van Yosemite Valley. Bij de Fissures (de vijf  diepe, nauwe spleten in het graniet) is het goed opletten.

Map hiking trials Yosemite NP

Als laatste punt kom je bij Glacier Point. Hier beginnen een aantal trails zoals de 4,8 mile lange Four Mile trail die naar de vallei gaat. De Four Mile Trail is een steile trail die het beste downhill te doen is. Het eerste gedeelte heb je een prachtig uitzicht over de vallei en aan de overkant liggende Yosemite Falls. Het onderste deel van de Four Mile Trail gaat door het bos en langs rotsen. Hierdoor is er beperkt zonlicht waardoor het er vaak vochtig is met veel muggen.

De 13 mile lange Pohono Trail gaat vanaf de Wawona Tunnel langs de rand naar de top van de kliffen en eindigt bij Glacier Point. Het pad stijgt 1.500 voet steil met veel haarspeldbochten en klimt dan langzaam. Vier uitzichtpunten volgen elkaar snel op, Old Inspiration, Stanford, Crocker en Dewey waarna je door bossen Bridalveil Creek kruist. Het laatste deel gaat voorbij Sentinel Dome en afslag naar de Taft Point Trail. Van de drie routes die beginnen bij Glacier Point wordt de 8,5 mile lange Panorama Trail algemeen beschouwd als de trail met de mooiste uitzichten.

De Panorama Trail staat onderweg goed aangegeven. Voor het startpunt loop je vanaf Glacier Point in zuidelijk richting. De trail gaat eerst door dun beboste hellingen, hoog boven Illilouette Creek en vervolgens met haarspeldbochten naar beneden. Dan over een loopbrug over het water langs de 370 voet hoge Illilouette Fall. Vervolgens dicht langs de rand van het Panorama Cliff en daarna steil naar beneden weer naar de Merced River. Onderweg zijn drie splitsingen. Bij de eerste twee hou je links aan. Bij de laatste splitsing - boven de Nevada Fall - kun je links de John Muir Trail nemen, of rechts de Mist Trail. Als je vermoeid bent is de minder steile John Muir Trail aan te raden. De trail is heel afwisselend door weides, bossen, langs watervallen en regelmatig prachtige uitzichten over de vallei en omringende bergen.

Map Glacier Point

Glacier Point, is een uitkijkpunt, 3200 voet (1000m) meter hoog boven Yosemite Valley. Je hebt er een verbazingwekkend uitzicht over bossen, weiden rondom de rivier de Merced, omringende  kliffen en rotsformaties. Vernal en Nevada Falls zijn duidelijk zichtbaar langs de loop van Little Yosemite Valley. Naar het noorden de steile kloof van Tenaya Creek en de kenmerkende vorm van Half Dome. Verderop de Upper en Lower Yosemite Falls en in de diepte zie je gebouwen zoals Curry Village en Yosemite Village en zelfs de auto’s rijden. De Glacier Point Road naar Badger Pass is het gehele jaar open. Naar Glacier Point is de weg alleen in de zomermaanden, van juni tot oktober, open als de sneeuw gesmolten is. De weg gaat door een vrij dicht bebost gebied met ponderosa pijnbomen maar er zijn ook bloemrijke graslanden, kleine meertjes, beken en verspreid liggende graniet heuvels.

Jarenlang werd er wekelijks een spektakel, door Glacier Point hotel, georganiseerd. Een groot vreugdevuur op de top van de kliffen bij Glacier Point. De brandstapel werd vervolgens over de rand geduwd. De brandende massa, die bekend staat als een 'firefall', viel 1000 meter naar beneden in de bossen en weilanden van Yosemite Valley. De Park Service heeft hier in 1968 een einde gemaakt.

Foto door raam Geology Hut

Stukje verderop is ook een gemetselde hut van natuursteen, Geology Hut. Hier is informatie te lezen over de geschiedenis en het geologisch ontstaan van Yosemite. Na een hele poos van het uitzicht te hebben genoten gaan we een stukje terug voor koffie. Het is weer op zijn Amerikaans, groot en dus veel maar het smaakt heerlijk. Een squirell zit ons aan te kijken of wij wat lekkers voor hem hebben. Helaas, geen dieren voeren. Er is een buslading mensen afgeleverd maar na de koffie zien we niemand meer terug. Het is lekker weer en we gaan op stap om de Panorama Trail te doen. Deze moet in 5 uur te doen zijn. Maar ja, wij zien onderweg altijd van alles en doen soms nog een stukje extra, dus die tijd zullen we meer dan nodig hebben.

Hiking map from Panorama Trail

De Panorama en de Phono Trail beginnen beide achter het Amfitheater. De helling loopt wat af en na een korte afstand komen we bij een splitsing met de Phono Trail, wij houden links aan. Na twee lange haarspeldbochten, door open bos met hoge pijnbomen, ronden we Washburn Point. Het is hier heel anders dan in de Valley, lekker fris, veel bloeiende planten en heel rustig. Dan beginnen we aan een lange, rechte, afdaling langs verspreid staande dennenbomen en lage struiken met klein witte bloemetjes. Hier heb je een prachtig uitzicht over de vallei van Illilouette Creek, ten noorden van Half Dome en langs de rivier Merced. Ongeveer 1.5 mijl verder kruist het pad de Buena Vista Trail die gaat naar het zuiden van Yosemite Wilderness. Regelmatig hebben we ook een mooi zicht op de Half Dome. De afstand is te groot om te zien of er hikers naar boven gaan.

Panorama Trail vieuw on Half Dome

 

Links aanhouden en we gaan redelijk steil naar beneden langs een beboste heuvel. Hierdoor kunnen we de het lawaai van de Illilouette Fall niet horen. Na een paar bochten zie we schuin voor ons de waterval.

Illilouette Falls

De Illilouette Fall stort zich over het steile klif naar beneden. De waterval ligt een beetje verborgen en is niet duidelijk te zien, dat wil zeggen je ziet alleen de bovenrand. Daarom wordt deze ook wel “de verborgen waterval” genoemd. Een stukje verder kunnen we over de rotswand heen kijken. Voorzichtig want er is geen hekje en we willen niet over het randje duikelen. In de verte zien we de, 370 feet hoge, waterval het water in de Illilouette Gorge storten waarna het naar de Merced River stroomt.
Na een poosje gaan we verder en komen dan over de brug van de Illilouette Creek. Er loopt niet zoveel water door de Creek en dit komt omdat er dit voorjaar door weinig sneeuw en dus ook weinig smeltwater is.

Illilouette Creeck

Bridge over Illilouette Creeck

De beek stroomt over delen van gladde granietrotsen en vormt poelen en kleine watervallen, met diepere geulen en kuilen net voor de het water over de rand in de diepte stort.  Vanaf de brug is de waterval ongeveer 200 meter verderop en je kunt er niet goed bij komen, te gevaarlijk dus doen we dat ook maar niet. De wandeling gaat nu omhoog  langs pijnbomen en open berghellingen met manzanita (struikje wat in ons land in boeketten wordt gebruikt, appelblad) en andere struiken. Het pad gaat verder langs de rand van het Panorama Cliff en komen we bij Panorama Point. Ook hier heb je een prachtig uitzicht over Yosemite Valley met de Merced River. In de verte zien we zelfs Yosemite Falls met de Upper en de Lower Fall, de Half Dome komt steeds dichter bij.

Half Dome is bijzonder gevormde granieten rots, een zogenaamde granietkoepel.  De oorspronkelijke Indiaanse naam is Tis-sa-ack, dat gekloofde berg betekent. De noordwestelijke wand is zo steil dat het lijkt alsof de halve berg is verdwenen, een optische illusie veroorzaakt door erosie in de geologische geschiedenis van de bergkam. De top bevindt zich 1444 m boven het dal en is bereikbaar via een 13,7 km lang wandelpad.

De noordwestelijke wand van de Half Dome is bekend onder alpinisten door de hoge klimroutes naar de top. Op 28 maart 2009 vond, vanaf Ahwiyah Point, een grote rockslide plaats van 42.000 m3 en beschadigde een groot gebied onder de koepel. Niemand raakte gewond, maar honderden bomen werden neergehaald en een deel van het Mirror Lake trail werd begraven. De lawine werd door seismografen geregistreerd als een aardbeving van 2.5 op de schaal van Richter.

De Half Dome is een beeldmerk voor het park. In 1988 werd Half Dome afgedrukt op een 25 cent postzegel van de Verenigde Staten. Ook op een quarter munt staat de afbeelding van de Half Dome, met John Muir en de Condor van Californië. In 2010, wordt een beeld van de Half Dome opgenomen op het nieuwe rijbewijs van California.

Eerst werd gedacht dat de top ontoegankelijk was. De top werd uiteindelijk veroverd door George G. Anderson in oktober 1875. Dit kon uiteindelijk door het boren en het plaatsen van ijzeren oogbouten in het gladde graniet
Vandaag de dag is Half Dome goed bereikbaar. De toename door wandelaars werd zo extreem dat nu per dag maar een beperkt aantal, maximaal 400, naar de top mogen. De gelukkigen volgen een 8,5 mijl (13.7 km) route van de vallei. Na een steile klim van 2 mijl (3.2 km) inclusief een paar honderd meter van de granieten trappen en met behulp van kabels bereikt men de top. De top van Half Dome is een groot vlak gebied waar klimmers kunnen ontspannen en genieten van hun prestatie. De top biedt uitzicht op de omliggende omgeving.

Tussen de touwen naar de top van Half Dome (Wikipedia)

Hike on Half Dome (Wikipedia)

Op een omgevallen boomstam met uitzicht over het geheel genieten we van ons broodje. Smaakt best, we hadden ook wel zin in wat. Het is warm dus moeten we ook het nodige drinken. Uiteindelijk bereiken wij een hoogte van 6660 voet waarna we een steile afdaling krijgen, tussen dennen sparren door. In die bossen zie je de bomen die begroeid zijn met een soort mos, lichtgroen van kleur. Het is droog en voelt wat stug aan. Soms zijn hele stammen en takken hiermee bedekt. Ook zien we grote dennenappels liggen zo groot als kokosnoten en die moet je niet op je hoofd krijgen. Hier zijn geen apen dus zal het wel wat mee vallen. Op de grote open plekken groeien grote gele planten. Dat maakt de omgeving heel fleurig. Als we uit de bossen komen kruisen we de John Muir Trail. Wij lopen door naar de bovenkant van de Nevada Fall, en zijn nu 4,7 mijl van Glacier Point.

Vieuw on Yosemite Valley in the middle Upper and Lower Yosemite Falls

De Nevada Fall horen we in de verte en als het pad over een brug gaat zien we het water over de rand gaan. Het is er redelijk druk. Veel mensen komen bij deze waterval vanuit de vallei. Die doen eerst de Vernal Fall en lopen dan verder naar de Nevada Fall. Even om ons heen kijken en zien of we dichter bij de waterval kunnen komen. Over de brug links kun je bij de rotsen naar beneden lopen en kom je bij de rand van het klif. Hier staat een hek en heb je een goed zicht op de 181 meter hoge waterval.  

Mercerd River just before the edge of the Nevada Falls

Merced River before the Nevada Falls

Het water valt voor een deel op de rotswand en dat zorgt voor een brede nevel van waterdamp wat tot de naam geleid heeft. Nevada is het oude Spaanse woord voor "besneeuwde dek". De Indiase naam was

Yo-wy-we, betekende twist of kronkelen en slaat op het vallende water. Lafayette Bunnell stelde de naam "Nevada Fall" voor.

Nevada Falls

Sight on Nevada Falls from switchbacks

Hij schreef, "De Nevada Fall wordt zo genoemd omdat het dicht bij de Sierra Nevada ligt en omdat de naam verwijst naar de winterse metgezel het voorjaar,  het vallen van sneeuw. Het winterse dek (het witte, schuimende water) wat in het voorjaar smelt tot een stromende lawine van ‘sneeuw’ ".

Weer een klein stukje terug en dan lopen we een klein stukje stroom opwaarts. Even zitten op een rots langs het water en genieten van de omgeving.

Een paar mensen zitten met de voeten in het water. Fris aan de voetjes. Toch is het oppassen. Uit informatie hebben we gelezen dat deze plaats gevaarlijk kan zijn. Meer dan 10 mensen zijn hier verongelukt. Vaak omdat ze meegesleurd werden door het water tijdens het zwemmen in de poelen net stroomopwaarts van de rand. Op deze plek beginnen ook een paar andere trails, zoals naar Half Dome en Clouds Rest, en die naar Tuolumne Meadows. 

Via steile switchbacks dalen we af en hebben af en toe zicht op de waterval. Bij elke bocht verandert het uitzicht. Er zijn ook wandelaars die nu van beneden naar boven gaan. Bij deze steile helling hebben ze het zwaar. Sommigen vragen aan ons hoe lang het nog lopen is. De meesten kunnen we opbeuren met nog 10 minuten tot een kwartiertje. Ook zien we mensen op slippers lopen waarvan we denken wat doe je onverstandig. Het pad wordt nu vlakker en gaat over rotsplaten. Het is veel minder goed te zien waar het pad loopt.

Sigt on front of the Nevada Falls

Beneden ons stroomt de Merced River en bij enkele grote gaten in de bomenrij zien we nu de Nevada Fall van voren. Van deze kant is de waterval veel mooier dan van boven.

Weer verder en we komen weer over een brug en willen dan richting Emerald Pool en de Vernal Fall. Hoe het komt weten we niet maar we zitten niet op de goede route, we gaan omhoog i.p.v. omlaag.

We zien de Vernal Fall beneden ons en hebben er een prachtig zicht op maar daar willen we naar toe en ook niet de andere kant op. We vertrouwen het niet en na een poosje gaan we toch maar terug. Waar we denken dat we verkeerd gelopen zijn gaan we nu de andere kant op en ja hoor nu zitten we goed.  

Emerald Pools

The edge of the Vernal Falls

Blijkt later dat we op de John Muir Trail zaten en die moesten we inderdaad niet hebben. De Emerald Pools zijn een stukje verderop. Het water heeft een hele aparte donker groene kleur. Dit wordt veroorzaakt door de algen die op de bodem leven. De poel is een breed ondiep gedeelte van de rivier. Toch stroomt het nog redelijk snel. Er staan borden bij dat je er niet mag zwemmen maar op de boom staat ook een plakkaat dat een poosje terug daar een jongen verdronken is. De Vernal Fall is de meest gevaarlijke waterval in Yosemite. Sinds 1924 zijn ongeveer 13 mensen verongelukt en door de sterke stroming meegesleurd over de rand als gevolg van zwemmen, waden, boulderhopping of uitglijden langs de oever.

Om de poel staan veel bomen en je kunt hier heerlijk rusten. Ook zijn er plekken om te picknicken. Het water van de Emerald Pools stroomt door een cascade die ze Silver Apron noemen naar de waterval. Je kunt heel dicht bij de 97 meter hoge waterval komen. Er staan hekken en dat is maar goed ook. Hier is het erg druk maar niet zo dat je er last van hebt.Na een poosje gaan we verder en willen via de Mist Trail naar de Yosemite Valley. De Trail gaat nu langs een steile helling met in de rots gehouwen hoge treden naar beneden.   

Het is hier file lopen. Er willen mensen naar beneden en mensen naar boven. Soms moet je op elkaar wachten. Beneden aangekomen zie je nu de Vernal Fall veel beter. Het water kletst op de rotsen waardoor er een soort nevel (mist) ontstaat. Deze waaiert uit over de trail vandaar de naam Mist Trial. Heerlijk die verkoeling want het is vandaag warm.

Vernal Falls

Sight on Vernal Falls from Mist Trial

Young squirrels

De zon staat niet helemaal goed anders zie je de mini regenboog in de nevel. Door de waternevel is het er vochtig en groeien er allerlei planten op de rotsen, Mos, algen grassoorten, varens etc. Het is nu oppassen, het pad is nu glad. Over de Mist Trial lopen we verder richting Happy Islands  waar we de shuttle naar Yosemite Lodge kunnen nemen. Het is een mooie route met de Merced River aan je rechterkant. Als er water in de buurt is, leeft het en is het veel groener. Na een tijdje gelopen te hebben komen we weer bij een footbridge. Hier is het ook druk, veel mensen rusten hier even in de schaduw van de bomen. Ook is hier een water kraan zodat we ons water bij kunnen vullen. Door het warme weer is ons water bijna op. Als we de brug oversteken is aan het begin van het brugdek een hol van een ground squirrel. In het hol zitten jongen die heel nieuwsgierig naar buiten zitten te kijken. Op een gegeven moment zien we 5 jongen half uit het hol hangen. Een prachtig gezicht.

De Yosemite Hybrid Shuttle, is een gratis pendelbus systeem in Yosemite NP.
Yosemite Valley is het hele jaar open, maar de rest van het park is in de late herfst als gevolg van sneeuw gesloten en opent pas weer in het midden tot late voorjaar. Er worden rondleidingen georganiseerd in Yosemite Valley, Mariposa Grove en langs de Giant Sequoia's. Locaties in Yosemite Valley zijn gemakkelijk bereikbaar per auto. Om de verkeersdrukte te reduceren is er, het hele jaar, een gratis pendelbus systeem. Parkwachters moedigen bezoekers aan om van dit systeem gebruik te maken omdat parkeren in de zomer in de vallei bijna onmogelijk is.

Map of shuttle in Yosemite

Verder richting Happy Islands. Dit zijn een paar rotseilandjes in de Merced River. Vervolgens steken we de Happy Islands Bridge over en gaan naar shuttle stop, nr. 16.

Druk hier en we moeten in de rij wachten op de bus. Gelukkig komt de ene bus na de andere en gaan we op weg. Heerlijk eindelijk even zitten, het was en pittige tocht en we genieten van de heerlijke stoelen in de bus. Ook van de rit want we komen nu op plekken waar we nog niet geweest zijn. Na een half uurtje komen we bij Yosemite Lodge en lopen we terug naar de parkeerplaats waar onze camper staat. Die hadden we die ochtend zo neer gezet dat deze in de schaduw stond en daar hebben we nu voordeel bij. Het is nog heerlijk koel in de camper. Eerst maar even wat drinken en eten, heerlijk gekoelde water meloen en wat is dat dan lekker. We zijn moe en omdat we nog een uur moeten rijden gaan we gelijk terug naar de camping.

Dezelfde camping als gisteren en we genieten weer van de heerlijk schone douches en dan languit in de gekochte camping stoeltjes. Lekker nagenieten en om ons heen kijken. Het is altijd leuk om te kijken wat er allemaal staat. Naast ons staat een soort camper met allemaal gekleurde lampjes aan de buitenkant. Staat wel feestelijk en past wel leuk bij het friese vlagje wat wij op het zijraam hebben geplakt. Dan weer ons avond ritueel, een warme maaltijd en ons blog bijwerken. Dan heerlijk wat lezen op onze e-readers en dan languit, slapen. Oan’t moan. Vandaag 74 mile = 119 km.