Lake Tahoe – Lassen Vulcanic National Park

Woensdag 26 juni 2013,

Van blauwe meren naar zwavelhoudende rivieren.

Wat een mooie dag vandaag!

Het begon met zonnestralen, recht door het raampje van onze camper. Een super plekje, geen mensen in onze directe omgeving dus geen gordijntjes of zo. Dat is lekker wakker worden.

Vannacht heb ik een poosje liggen luisteren naar de wind. Die waaide volgens mij vrij hard, het ruiste heerlijk, maar ik vond het wel gek dat het steeds even hard waaide. Het geluid was steeds hetzelfde. Het blijkt niet het waaien van de wind te zijn maar het ruisen van een klein stroompje wat vlak langs de camping loopt. Hadden we gisteravond niet eens gezien! Vandaag doen we het wat rustig aan want we hoeven alleen maar een afstand te overbruggen. Wel een flink aantal miles maar goed te doen. Daarom uitgebreid douchen, onder heerlijke douches, en dan lekker ontbijt. Vervolgens op weg naar het beroemde Lake Tahoe.

Front Emerald Lake with left Fannette Island

Lake Tahoe is een groot zoetwatermeer in de Amerikaanse Sierra Nevada, op de grens tussen Californië en Nevada. Lake Tahoe is het grootste alpiene meer in Noord-Amerika. Met 501 meter diepte is het tevens het tweede diepste meer van de Verenigde Staten, na Crater Lake in Oregon (594 meter diep). Het meer ligt op een hoogte van 1898 meter. Er is één eilandje in het meer, Fannette Island, dat in de beroemde Emerald Bay ligt. Lake Tahoe is een belangrijke toeristische trekpleister in zowel Californië als Nevada. Het meer, langs alle kanten omringd door berglandschap, trekt het hele jaar door toeristen.

Naast de verschillende buitenactiviteiten voor in de zomer, zijn er een aantal wintersportgebieden. Tahoe City werd gebouwd in 1864 aan de oevers van Lake Tahoe en ingericht als een vakantieverblijf voor de inwoners van Virginia City. Dit was de start van de mogelijkheden om van Tahoe een vakantiebestemming te maken. De publieke belangstelling voor het meer groeide sterk in de periode die daarop volgde. In 1912-1913 en 1918 heeft het Amerikaans Congres getracht, zonder succes, van het gebied een nationaal park te maken. Pogingen van burgers om het Congres te overtuigen om het bekken toch te erkennen, faalden steeds, vooral omdat er al zoveel bewoning en ingrijpende bouwprojecten waren rond het meer. Een groot deel van de streek rond het meer staat in het teken van toeristische activiteiten. Voor de bezoekers zijn er veel restaurants, skigebieden, golfbanen en casino's. Gokken is legaal aan de kant van Nevada. Er zijn casino's aan de zuidkust in Stateline en aan de noordkust in Crystal Bay en Incline Village.

map Truckee River (Wikipedia)

Het meer staat bekend om zijn helderheid en het indrukwekkende panorama op de omliggende bergen. De omgeving van het meer wordt vaak gewoon Lake Tahoe of kortweg Tahoe genoemd.

De grootste plaats in de directe nabijheid van het meer is South Lake Tahoe, dat deels in Californië en deels in Nevada ligt. Andere plaatsen rond het meer zijn Tahoe City en Stateline. Een aantal delen van de waterkant in Californië liggen nu in staatsparken, of zijn beschermd door de United States Forest Service.

  

  

Het bekken van Lake Tahoe werd gevormd door een   geologische breuk van het type afschuiving. Aan weerskanten van het bekken werd het land omhoog gedrukt. Zo ontstond de Carson Range in het oosten en de Sierra Nevada in het westen. De afgeschoven blokken creëerden een slenk of graben waar nu Lake Tahoe ligt. Het huidige meer werd gevormd door schuivende gletsjers in de ijstijden die een miljoen jaar of langer geleden begonnen. Het bekken van Lake Tahoe is 1.310 km² groot. Het water verlaat het meer alleen via de Truckee-rivier. Die mondt uit in het Pyramid Lake in Nevada, dat in het Great Basin (Grote Bekken) ligt. In 1913 werd er een dam gebouwd op de enige uitloop van het meer, de Truckee-rivier. Die dam zorgt voor een gecontroleerd waterpeil van het meer.

map Great Basin (Wikipedia)

Het gebied rond Lake Tahoe werd oorspronkelijk door de Washo-indianen bewoond. Het meer was het centrum en hart van het Washo-territorium, dat ook de boven valleien van de rivieren Walker, Carson en Truckee omvatte. John Charles Frémont zag als eerste Europeaan Lake Tahoe, tijdens diens tweede verkennende expeditie, op 14 februari 1844. John Calhoun Johnson, een ontdekkingsreiziger in de Sierra Nevada, gaf het meer de naam "Lake Bigler", naar de derde gouverneur van Californië, John Bigler.

In 1862 gaf het Amerikaanse Ministerie van Binnenlandse Zaken het meer de naam Tahoe. Pas in 1945 werd het meer officieel en definitief Lake Tahoe genoemd.

Toen er in 1848 goud werd gevonden in de American River, kwamen er duizenden goudzoekers hun geluk beproeven in het westen. Zij passeerden het bekken van Lake Tahoe op hun weg naar de goudmijnen. In 1858 werd de Comstock Lode ontdekt, een zilvermijn op slechts 24 km van Virginia City. Houtkap in het bekken van Lake Tahoe moest de mijnen van voldoende hout voorzien om de mijnschachten te stutten. In dertig jaar tijd werden bijna alle oude bossen in het bekken gekapt.

In het begin van de twintigste eeuw zijn er een aantal vakantiewoningen rond het meer gebouwd. Door de bevolkingsgroei en de bouwwoede na de Tweede Wereldoorlog nam de ontwikkeling van de regio drastisch toe. Zo werden er verschillende casino's gebouwd aan de kant van Nevada. Met het oog op de ontsluiting van Squaw Valley voor de Olympische Winterspelen van 1960 werd er de verbinding met de Interstate 80 voltooid. De permanente bevolking steeg van 10.000 in 1960 naar meer dan 50.000 twintig jaar later. In de zomers woonden er zelfs 90.000 mensen langs het meer. Sinds de jaren '80 is de groei en bouw vertraagd door strenger landbeheer.

Heavenly Mountain Resort is het grootste wintersportgebied in Californië en Nevada. Het ligt dichtbij de Nevada Stateline. Squaw Valley Ski Resort is het tweede grootste skigebied en is beroemd als de plaats waar de Olympische Winterspelen 1960 plaatsvonden.

Populaire activiteiten zijn parasailing, jetski en peddelen met de kano of kajak. Er zijn verhuurlocaties rondom het meer. Pleziervaarten behoren tot een van de topactiviteiten in de zomer. Er worden onder andere zeilraces gehouden op Lake Tahoe.

Er zijn honderden wandel- en fietspaden rond het meer. Ze variëren in lengte, moeilijkheid en populariteit. Een van de beroemdste is het Tahoe Rim Trail, een pad van 270 km dat helemaal rondom het meer loopt. Er zijn ook verschillende aparte geplaveide fietspaden.

Bovendien ligt het Granite Chief Wilderness-gebied net ten westen van Lake Tahoe; daar zijn veel mogelijkheid tot wandelen en kamperen in de wildernis. Desolation Wilderness, in het zuiden, is nog zo'n populaire wandel bestemming.

De populaire westernserie Bonanza uit de jaren '60 draaide rond de Cartwright-familie met een enorme ranch aan de Nevada-kant van Lake Tahoe, Ponderosa Ranch. In de geprezen speelfilm The Godfather Part II woont de Corleone-familie in een landgoed aan het meer in Nevada. In de beroemde laatste scènes van de film, wordt Fredo Corleone meegenomen in een bootje voor een tochtje op het meer, waar hij dan wegens verraad en op vraag van zijn broer Michael Corleone vermoord wordt. Verschillende andere films werden op en rond Lake Tahoe gefilmd, zoals Smokin' Aces en The Deep End.

Lake Tahoe is de moeite waard. We volgen de toeristische route onderlangs en dan langs de westkant van het meer naar het noorden. Dit is een geliefde plaats voor Amerikaanse vakantiegangers. Veel bootverhuur en natuurlijk ook veel eettentjes. Het is een prachtige trip. De weg gaat op een gegeven moment behoorlijk omhoog en op het hoogste punt is een mooi uitzicht, Inspiration Point Vista. Vanaf dit punt hebben we een prachtig uitzicht over de baai met Fannette Island en met Lake Tahoe op de achtergrond. Ook hier allemaal borden met informatie over Lake Tahoe. Dan weer een stukje verder naar een ander uitzichtpunt. Ook hier weer een groot parkeer terrein en ook vanaf deze locatie hebben we een mooi zicht over Emerald Bay. Hier begint ook de Emerald Bay Vikingsholm Trail. Vikingsholm is een herenhuis met 38 kamers aan de oever van de Emerald Bay en het was een zomerhuis van mevr. Lora Josephine Knight. Mevrouw Knight en haar man waren directe familie van Charles Lindbergh die de non-stop solo vlucht over de Atlantische Oceaan in 1927 heeft gedaan. Vikingsholm werd gebouw in 1929 door 200 werknemers. Het is gebouwd en ingericht naar  het voorbeeld van oorspronkelijke Scandinavische huizen. In sommige delen van de constructie zitten geen nagels of spijkers, het werd met ouderwetse bouwmethoden gebouwd. Het grootste deel van het gebouw is gemaakt van materialen uit de omgeving van Lake Tahoe.

Lake Tahoe

Vikingsholm, met "Tea House" op Fannette Island en Emerald Bay, vallen onder  Emerald Bay State Park. Emerald Bay is ook uitgeroepen tot een Nationaal Natuurhistorisch Landmark. Het gebouw is open voor publiek.

Aan de andere kant is ook een parkeerplaats en daar kun je een wandeling doen, de Eagle Falls Trail. Een hele  populaire route naar een mooie waterval en het granieten achterland van de Desolation Wilderness. Het eerste korte gedeelte, tot Eagle Falls, is vaak nogal druk. Dan begint het pad gestaag te stijgen waarna je Eagle Lake passeert. Na nog veel meer klimmen bereik je een groot bassin met daarin Dicks Lake, Fontanillis Lake, en de Upper, Middle & Lower Velma Lakes en andere routes die naar het westen, noorden en zuiden gaan. Trouwens rond Lake Tahoe zijn veel wandel- en fietspaden.
Hoog gaan we de bergen weer in, dit levert weer hele mooie vergezichten op. Aan de zonkant van de berg hebben de rijken der aarde een zomerhuis. Tjonge, hele luxe huizen staan er met twee balkons boven elkaar. En deze mensen hebben een uitzicht over het gehele Lake Tahoe. Een mooie route en bij een parkeerplaats langs het meer stoppen we even. Het is hier heerlijk aan het meer met heel helder water. Het is nog rustig, we zien maar een paar bootjes varen.

Even pauzeren en dan gaan we weer verder. Bij Tahoe City slaan we af en rijden op de 89 een poosje langs de Truckee River en weer een stukje toeristische route. Eerst heerlijk door de bergen, en dan nieuwe valleien, nieuwe landschappen. Veel kleine dorpjes onderweg, in sommige heeft de tijd echt stilgestaan. In een plaatsje Sierraville stoppen we even en maken wat foto’s. Dit is echt zo’n  oud dorpje, ouderwets uit het jaar…..

Sieraville

 

Weer verder en na 200 m. staan we alweer stil, nu voor een  huis wat helemaal versierd is aan de buitenkant. We rijden nu door een gebied waar meer vee gehouden wordt. Vleeskoeien en ook paarden staan hier. Langs de weg staan allemaal omheiningen waar koeien bij elkaar gedreven worden voor transport. Aan de kant van de weg is een soort helling en dan hoef je alleen de veewagen er nog tegen aan te zetten en kun je de koeien zo de wagen in jagen. Slim bekeken. Soms zijn ze ook hier zijn ze wel met de tijd meegegaan. Moderne hekwerken maar ook nog hekwerken van hout.

 

Hier is meer groene weide te zien en minder bos. Onderweg picknicken we op een mooi plekje, klapstoeltjes in gelid, broodje gezond en een kop soep. Beter kan het niet. Wat komt daar nu aan? Klip-klop…niet te geloven, een ruiter met 2 extra gezadelde paarden. Foto! Zo te zien heeft hij zijn hele hebben en houden op de paarden gebonden. Hij heeft minder pk’s dan wij.

We zijn er nog niet dus we gaan door. Veel bergen, bossen en soms een meertje. Veel kleine dorpjes en we verbazen ons soms hoe mensen hier nog kunnen leven en wonen. Er zijn dorpjes bij van dik onder de honderd inwoners. Ook huizen die eigenlijk de naam huis eigenlijk niet mogen hebben. Bouwvallen waar toch mensen, en gezien het speelgoed, ook nog kinderen wonen. Op het erf een chaos. Het is Amerika en ook hierin is Amerika groots. We wisselen elkaar nu af met rijden, deze wegen zijn wat breder, dus Nanda durft meer. 

Verder langs Lake Almanor en dan komen we in de buurt van Lassen Vulcanic National Park. Het laatste stuk is echter weer voor Klaas want we gaan weer behoorlijk hoog. En de hele dag schijnt de zon. Om 4 uur zijn we er en rijden we het park binnen. Eerst gaan we naar het bezoekers centrum voor de film en extra informatie over wandelingen in het park. Er zijn veel tochten in het park en we krijgen een mooie brochure mee. Ook informeren we even waar we kunnen overnachten. Er moet aan de South Intrance een camping zijn. Dat klopt wel maar dat is alleen voor tentjes. Als we een plek willen hebben voor de camper moeten we naar Manzanite Lake, vlakbij de noord-west ingang. Daarvoor moeten we door het hele park heen en dat is meer dan 25 mile en daar hebben we nu geen trek meer in. Trouwens we willen dit gedeelte van het park ook nog zien en dan moeten we morgenochtend weer terug. De parkwachter vertelt ons dat we ook op het parkeer terrein van het visitor center mogen over nachten. We moeten dan een fee kopen wat de camping gasten met hun tentjes ook doen. Nou dit is een goede oplossing. Kaartje ingevuld, achter het ruit en een enveloppe met inhoud in de desbetreffende box gedaan. Er staan meer campers, we zijn dus niet de enigen, en mensen die in een klein tentje overnachten. Overal weer stalen bakken om de beren af te schrikken en te zorgen dat ze het eten van de mensen niet kunnen pakken. Dan hoef ik toch niet in een tentje hoor. Eerst koffie met wat lekkers en omdat we de hele dag zo’n beetje gereden hebben gaan we nu nog een wandeling maken. Van de parkwachter kregen wij te horen dat de Mill Creek Trail, 1,5 mile, de moeite waard is.

Arrowleaf Balsamroot

 

De trail begint in de hoek van het parkeerterrein bij het bezoekers centrum, lekker makkelijk want we staan er dichtbij. Het pad gaat via switchbacks door een bos naar beneden en we steken de Suphar Creek over. Dit is het riviertje wat bij Sulphur Works vandaan komt. Het water is wat troebel van de zwavel en het ruikt er ook een beetje naar. Dan gaan we een heuvel op die bezaaid is met prachtig gekleurde gele bloemen. Het is werkelijk een zee van bloemen waar we door heen lopen en af en toe staat er een dennenboom.

Mill Creek Trail

De bloemen die we zien zijn familie van de zonnebloem. Hier worden ze Arrowleaf Balsamroot (Balsamorhiza sagittat) genoemd. Planten met zeer grote, heldere goudgele bloemen met grote pijlpunt-vormige bladeren. Er zijn wel 12 soorten en diverse ondersoorten.

Indianen gebruikten het kleverige sap van deze plant als een antiseptisch middeltje voor kleine wonden. De grote wortels van de Balsamorhiza sagittata zijn eetbaar en werden geoogst, gedroogd en gemalen tot meel. De indianen gebruikten dit als andere voedselplanten schaars waren. De plant bevat veel zetmeel. De gehele plant is eetbaar en voedzaam, maar niet echt lekker. Het sap bevat een bittere en sterke dennenlucht. De wortels van de grote planten waren smakelijker en veel minder bitter dan de bovengrondse delen van de plant.

Mill Creek Falls

 

De wandeling gaat op en neer en vervolgens door een stuk bos. Hier en daar liggen omgevallen bomen met een zeer respectabele lengte. Nieuwsgierig als we zijn, even meten hoe lang was ie? Meer dan 50 meter. Gigantisch dus, en later deze vakantie gaan we nog naar de Redwoods. Daar staan bomen van meer dan 100 m. hoog. Wat moeten we daar dan nog van zeggen?

In de verte horen we de Mill Creek Falls en nog een stuk verder heb je in een bocht, vanaf een uitkijkpunt, uitzicht op de waterval. We gaan verder want je kunt tot bij en boven de waterval komen. In Yosemite hebben we al veel watervallen gezien maar ondanks dat deze veel kleiner is, blijft het mooi.

Het water stroomt door een smal diep kanaal en vanaf een brug zie je een woeste stroom, mooi om te zien. Ook hier is het water zuur en ruikt het naar zwavel. Dit water is afkomstig uit het thermale gebied van Little Hot Springs Valley. Een gebied met hotsprings en mudpots. Even wat rondlopen en genieten van het geheel en de omgeving. Aangezien wij de enigen zijn kunnen wij staan en gaan waar we willen. In de omgeving groeien de prachtigste wilde bloemen. Foto’s gemaakt en weer terug.

 

 

Weer door de bloemenweide en dus weer genieten van deze pracht. Om 5 uur waren we vertrokken, 7 uur weer terug. Deze mooie wandeling was de slagroom op de taart van vandaag. Geen enkele last meer van wat voor spier dan ook, we hebben dus een goede training gehad. Het target foto’s is vandaag weer gehaald want er was weer veel te zien en vast te leggen onderweg. Het heeft wel wat, eten op de parkeerplaats. We zijn lang de enigen niet. Vlakbij ons staat een oud VW-busje met een man op leeftijd. Hij heeft de schuifdeur open staan en we kunnen mooi zien wat hij allemaal doet. Hij heeft het busje als camper ingericht en helemaal verbouwd. Overal kastjes met van alles en nog wat. Heeft zelfs een schotel antenne dus hij zal het een en ander ook wel kunnen ontvangen. Er zijn ook campingasten die op een eenwieler rond crossen. Lijkt ons hier met de bergen niet zo verstandig. Het zorgt wel voor het nodige vermaak. Morgen gaan we echt het park in en we zijn benieuwd wat we zien.

Gereden    192 mile = 307 km